I ná nɛ ma a na juɛmi daa kikɛ nɛ ɔ, nɛ a wo ye hɛ mi nyami be tsuaa be, nɛ a ye ye mlaa amɛ tsuo a nɔ, konɛ nɔ́ tsuaa nɔ́ nɛ hi ha mɛ kɛ a nina kɛ ya neneene!’
Lɛɛ nɔ́ kpakpa a plɛ pee gbenɔ ha mi lo? Dɛbi! Yayami lɛ kɛ enɛ ɔ ba; e gu nɔ́ kpakpa a nɔ ha gbenɔ ba na mi, konɛ bɔ nɛ yayami su ngɛ nitsɛnitsɛ ɔ nɛ je kpo paa nɛ a na. Lɔ ɔ he ɔ, mlaa a haa yayami jeɔ kpo paa kaa nɔ́ ko nɛ hí kulaa.
Lɛɛ kɛ wa ma de ngɛ mlaa a he kɛɛ? Mlaa a, nɔ́ yayami ji lɛ lo? Dɛbi! Anɔkuale mi ɔ, ke pi mlaa a he ɔ, i ko li nɔ́ nɛ ji yayami. Ejakaa jinɛ i li nɔ́ nɛ ji hɛkɔ, ke pi mlaa a nɛ de ke, “O hɛ ko kɔ̃ o nyɛmi nɔ.”
Kɛkɛ nɛ e ngɔ somi womi ɔ, nɛ e kane kɛ ha ma a tsuo. Ma a he nɔ nɛ a de ke, “Wa maa bu Yawɛ tue; nɛ nɔ́ tsuaa nɔ́ nɛ e fa wɔ ke wa pee ɔ, wa maa pee.”
Ke o ngɔ seda kɛ po we saminyayoo nɛ ngɛ fɛu pe ni kpahi a wehi ɔ, anɛ lɔ ɔ peeɔ mo matsɛ slɔɔto ko lo? O tsɛ hi si saminya, nɛ nɔ́ tsuaa nɔ́ hi ha lɛ; e ye je mi ngɔɔmi nɛ e fiɛ e yi nɔ bɔ nɛ sa. Ejakaa e ye dami sane ngɛ nɔ́ tsuaa nɔ́ mi.