Mɛnɔ lɛ ngɔ Yakob kɛ ha nɛ a ha e níhi, nɛ mɛnɔ ha nɛ a fia lɛ ojo ɔ? Yawɛ nitsɛ, nɔ nɛ wa pee yayami kɛ si ɔ, lɛ ji nɔ nɛ ha enɛ ɔmɛ tsuo ba! Wa bɛ wa je mi bɔ nɛ e ngɛ hlae, nɛ mlaa amɛ nɛ e wo wɔ ɔ hu wa yi a nɔ.
Gbɔkuɛ nya si ɔ, a woɔ wa he gbeye, se benɛ mɔtu ke e suu ɔ, a be. Ni nɛmɛ nɛ ba fiaa wɔ ojo, nɛ a kpakpaa wa he ní kɛ yaa a, bɔ nɛ a nyagbe maa ba ji nɛ ɔ nɛ.
Nyɛ ko ngɔ nyɛ hɛ kɛ fɔ amimi yemi nɔ; nyɛ ko hyɛ blɔ kaa nyɛ ma na nɔ́ kpakpa ko kɛ je ojo fiami mi. Ke nyɛ ba na ní babauu po, nyɛ ko ngɔ nyɛ hɛ kɛ fɔ nɔ.
Yawɛ Tabohiatsɛ ɔ ke, “I kɛ mo ná! Ma sã o ta zugba lɛ ɔmɛ. Ma kpata o ta buli ɔmɛ a hɛ mi ngɛ ta mi. Níhi tsuo nɛ o kpɔ ngɛ nihi a dɛ ɔ, ma ngɔ. A be o he wami he nue hu ngɛ je ɔ mi.”