E fĩa kɛ tsɔɔ mɛ bɔ nɛ e na ní kpɔtɔɔ ha, binyumuhi abɔ nɛ e ngɛ, bɔ nɛ matsɛ ɔ wó e nɔ gojoo ngɛ nɔ yemi he ɔ, kɛ bɔ nɛ e he hia pe matsɛ ɔ ganɔ ɔmɛ, kɛ tsɔli kpa amɛ tsuo.
A kpɛti nɔ kake nɛ a tsɛɔ lɛ Habona a de ke, “Nɛnɛ, Haman pee sɛumi tso gagaaga ko po ngɛ e we ɔ mi, konɛ e sɛu Mordekai, nɔ nɛ he o yi wami ɔ ngɛ nɔ. Sɛumi tso ɔ hiɔwe yami ji gugue nyɔngma kɛ enyɔ kɛ fa!” Matsɛ ɔ fa ke, “Nyɛ ya sɛu Haman ngɛ nɔ!”
Balak bi Balaam ke, “Anɛ i sɛ́ ke a ba de mo ke o ba nɛ o ba na mi dãã lo? Mɛni he je o bɛ nɛ o ba na mi ɔ? Anɛ o susuɔ kaa i be nyɛe ma wo o hɛ mi nyami lo?”
Lɔ ɔ he ɔ, i kpa mo pɛɛ, ba nɛ o ba gbiɛ ma nɛ ɔ ha wɔ kaa, alini wa maa ye a nɔ, nɛ wa maa fie mɛ kɛ je zugba a nɔ lo; ejakaa a hiɛ pe wɔ. I le kaa ke o gbaa nɔ ko ɔ, kɛkɛ a gbaa lɛ; nɛ ke o gbiɛ nɔ ko ɔ, kɛkɛ a gbiɛ lɛ.”