13 A de Yosef ke, “Nyumu kake bimɛ ji wɔ; wa tsɛ je Kanaan zugba a nɔ. Jinɛ nyɛmimɛ nyɔngma kɛ enyɔ ji wɔ; se wa ti nɔ kake be je mi, nɛ jokuɛyo ɔ hu ngɛ wa tsɛ ngɔ.”
Wa de mo ke, ‘Wa tsɛ ngɛ je mi se e bwɔ. Wa senɔ nɛ ji wa tsɛ nakutsomibi nɛ e fɔ ngɛ e bwɔmi si hu ngɛ. Lɛ nɔ ɔ e nyɛminyumu ɔ gbo, nɛ lɛ pɛ ji e nyɛbi nɛ piɛ; lɔ ɔ he ɔ, wa tsɛ suɔ lɛ saminya.’
A he nɔ ke, “Nyumu nɛ ɔ ta wa nya mi saminya kɛ bi wɔ níhi nɛ kɔɔ wɔ nitsɛmɛ, kɛ wa weku li a he. E bi wɔ ke, ‘Nyɛ tsɛ ngɛ je mi kɛ mwɔɔ lo? Nyɛ ngɛ nyɛmi kpa ko hu lo?’ Wɔɔ lɛɛ e munyu ɔmɛ a heto kɛkɛ wa ha lɛ. Kɛ wa maa pee kɛ le kaa e ma de wɔ ke waa ngɔ wa nyɛmi ɔ kɛ ba kɛɛ?”
Benɛ Herode na kaa ní leli ɔmɛ sisi lɛ ɔ, e mi mi fu wawɛɛ. E tsɔ nɛ a ya gbe jokuɛ nyumuwi tsuo nɛ ngɛ Betlehem, kɛ lejɛ ɔ ní ɔmɛ a mi; a gbe kɛ je muɔloku nɔ kɛ ya si ni nɛmɛ nɛ ye jeha enyɔɔnyɔ a nɔ. Herode kale kɛ je be nɛ ní leli ɔmɛ tsɔɔ kaa dodoe ɔ je ɔ, nɛ e kɛ tsu nɔ́ nɛ ɔ.
Se Yakob de ke, “Ye bi ɔ kɛ nyɛ be yae; e nyɛmi ɔ gbo, nɛ lɛ nɔ kake too e piɛ. Ke i kɛ lɛ ha nyɛ ɔ, nɔ́ ko ma ya pee lɛ ngɛ blɔ ɔ nɔ. I bwɔ, nɛ nyɛ ma ha nɛ i kɛ aywilɛho maa ya gbeje.”
Kɛkɛ nɛ a tsɛ Yakob de mɛ ke, “Nyɛ ma ha ye bimɛ ɔmɛ ma gbo ta ye he lo? Yosef be; Simeon be; nɛ jehanɛ, nyɛ ngɛ hlae nɛ nyɛɛ ngɔ Benyamin hu kɛ ho. Nɔ yeyee maa hi mi pee kikɛ nɛ ɔ!”