A de Yosef ke, “Nyumu kake bimɛ ji wɔ; wa tsɛ je Kanaan zugba a nɔ. Jinɛ nyɛmimɛ nyɔngma kɛ enyɔ ji wɔ; se wa ti nɔ kake be je mi, nɛ jokuɛyo ɔ hu ngɛ wa tsɛ ngɔ.”
Kɛkɛ nɛ a tsɛ Yakob de mɛ ke, “Nyɛ ma ha ye bimɛ ɔmɛ ma gbo ta ye he lo? Yosef be; Simeon be; nɛ jehanɛ, nyɛ ngɛ hlae nɛ nyɛɛ ngɔ Benyamin hu kɛ ho. Nɔ yeyee maa hi mi pee kikɛ nɛ ɔ!”
Mɛni he je o kɛ ye he yayami ɔmɛ pɛ mi ɔ? Mɛni he je o je we ye he yayami ɔmɛ kɛ ji o hɛ mi kɛ mwɔɔ ɔ? Jehanɛ lɛɛ tabo zu mi lɛ ma hwɔ; ke o ngɛ mi hlae ɔ, o be mi nae hu.
Ko kpla si ha mɛ, nɛ ko ja mɛ hulɔ; ejakaa imi Yawɛ, o Mawu ɔ, a kɛ mi plee we nɔ́ he. I gblaa ni nɛmɛ nɛ nyɛɛ mi ɔ, kɛ a bimɛ, kɛ a bibimɛ a tue hluu kɛ yaa si yi nɔ etɛne kɛ eywiɛne bimɛ a nɔ.
‘Imi, Yawɛ, ye mi mi fu we mla, nɛ ye mɔbɔ nami hiɛ babauu; i ngɔɔ tɔmi kɛ yayami ngɔ paa. Se kɛ̃, i ha we nɛ yayami peeli yeɔ a he; mohu i kɛ tsɛmɛ a tɔmihi a he hiɔwo ɔ gblaa bimɛ kɛ bibimɛ a tue hluu kɛ ya siɔ yi nɔ etɛne, kɛ eywiɛne bi a nɔ.’