– Инсан огълу! Тирнинъ башлыгъына бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Юрегинъ къопайды, сен: «Мен – аллам! Денъизлернинъ ортасында мен алланынъ тахтында отурам», – дединъ. Озюнъни Алла киби акъыллы сайдынъ, лякин сен инсансынъ, Алла дегильсинъ.
Мен огъулларынъызны ве къызларынъызны ехудалыларгъа сатаджагъым, олар исе оларны узакъта яшагъан бир халкъкъа, шевалыларгъа сатаджакълар. Бу – РАББИнинъ айткъаныдыр.