17 Бу пек яхшы ве аджайип олур! Йигитлер ве къызлар богъдай отьмегини ашайджакъ, янъы шарап ичеджек ве оларнынъ эр шейи яхшы оладжакъ.
О, эзильгенлерге адалетли укюм эте, ачларгъа отьмек бере! РАББИ эсирлерни азат эте!
Оларнынъ ишлерине коре, яманлыкъларына коре, къоллары япкъанларына коре, къазангъанларына коре акъларыны бер!
РАББИнинъ огюнде индемейип отур, Онынъ джевабыны сабырнен бекле. Яманлыкъ япкъанлар ичюн къасевет этме.
Биз Аллагъа сыгъынамыз, О, бизге къувет бере. Агъыр вакъытларымызда О, бизге тез-тез ярдым этип тура.
Давут Бат-Шеванен яткъан сонъ, Натан пейгъамбер онынъ алдына кельген сонъ, Давут бу дуваны окъуды.
Сион акъкъында исе: “Бу адам ве шу адам о ерде догъгъан; Юдже Алла оны пекитир”», – дерлер.
РАББИ! Аллаларнынъ арасында Сен дайын ким бар? Мукъаддесликнен улу олгъан, макътавларгъа даима ляйыкъ олгъан, аджайип шейлер япкъан Сен дайын ким бар?
– Севгилим сагълам, янакълары алдыр! Бинълер арасында энъ гузельдир!
«Мытлакъа чыкъарым хурма пальмасына, япышарым онынъ мейваларына», – дедим мен. Кокюслеринъ юзюм салкъымлары киби олсун, нефесинъ алма киби къокъусын.
Козьлеринъ Падишагъа бутюн гузеллигинен бакъаджакълар, узакъ топракъны кореджеклер.
Коклерден бакъ, азиз ве шанлы булунгъан еринъден бизни корь. Гъазабынънен къудретинъ къайда? Шефкъатынънен мераметинъ менден узакълашты.
РАББИнинъ буюк севгисини акъылымда тутаджагъым, Оны эр япкъан шейи ичюн макътайджагъым. РАББИ бизге эр шейни берди, исраиллилерге чокъ яхшылыкъ япты, Онынъ шефкъаты пек буюк, Онынъ севгиси пек кучьлюдир.
Олар келеджек, Сионнынъ тёпесинде къуванчнен къычыраджакъ, РАББИнинъ къысметине: богъдайгъа, янъы шарапкъа, тазе зейтюн ягъына, къозуларгъа ве бузавларгъа къуванаджакълар. Джанлары сувгъа тойгъан багъчаларгъа ошайджакъ, бир даа хор олмайджакълар.
Руханийлерни ягъгъа тойдурарым, халкъым да бол-берекетиме тояджакъ, – дей РАББИ.
О заман сиз тойгъандже ашарсынъыз, сизлер ичюн аджайип шейлер япкъан Алланъыз РАББИнинъ Адыны шуретлейджексинъиз. Сонъ халкъым эбедиен масхара олмайджакъ.
О куню дагълардан юзюм шырасы тамлайджакъ, байырлардан сют акъаджакъ, Ехуданынъ эписи озенлери сувгъа толаджакъ. РАББИнинъ Эвинден бир чокъракъ чыкъаджакъ ве Шиттим вадийине сув береджек.
Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.
Алла дюньяны ойле севди ки, Озюнинъ бирден-бир Огълуны берди, Онъа инангъан эр бир адам гъайып олмасын, лякин эбедий омюрни алсын.
Къанун чокъ гуналарны косьтермек ичюн пейда олды. Амма гуналар чокълашкъанынен, Алланынъ эйилиги де даа зияде артты;
Лякин даа гунакяр олгъанымызда, бизим еримизге Месих ольгенинен, Алла бизге Озь севгисини исбатлады.