21 Бир шеэрде яшагъанлар башкъа шеэрде яшагъанларгъа бараджакъ ве: «Айдынъыз, келинъиз, РАББИге дува этейик, Ордуларнынъ РАББИсини чагъырайыкъ. Биз кетемиз», – дейджек.
Сонъ Исраильнинъ Алласы РАББИни къыдырмагъа джан-юректен истеген адамлар да Исраильнинъ эписи къабилелеринден левийлилернинъ артындан Ерусалимге кельдилер ве РАББИге, бабаларынынъ Алласына къурбанлар чалдылар.
Кунеш чыкъкъанда, олар топланалар, юваларына къайтып, яталар.
Чокъ халкълар келип, бойле дейджек: – Айдынъыз, РАББИнинъ дагъына котерилейик, Якъуп Алласынынъ Эвине кирейик. О бизге Озь ёлларыны корьсетеджек, ве бизлер Онынъ ёлларындан юреджекмиз. О заман РАББИ Сиондан Къанунны огретеджек, Ерусалимден Озь Сёзюни ёллайджакъ.
Ойле кунь келеджек ки, Эфраим дагъындаки къаравуллар: «Турунъыз, Сионгъа котерилейик, РАББИге, бизим Алламызгъа кетейик!»
Айдынъыз, РАББИни таныйыкъ, Оны бильмеге тырышайыкъ. Ярыкъ танъда пейда олгъаны киби, О да пейда оладжакъ. Ягъмур кельгени киби, О бизге келир. Баарьнинъ сонъунда ягъмур киби, О, топракъны суварыр».
О вакъыт Бет-Эльде яшагъанлар Сар-Эцерни, Регем-Мелекни ве оларнынъ адамларыны РАББИге дува этмеге
Чокъ халкълар ве кучьлю миллетлер Ордуларнынъ РАББИсине ялвармагъа ве РАББИге дува этмеге Ерусалимге келеджек.
Эки шегирт Ягъянынъ бу сёзлерини эшитип, Исанынъ артындан кеттилер.