Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Зекерья 8:13 - Мукъаддес Китап

13 Эй, Ехуда халкъы ве Исраиль халкъы! Сиз халкълар арасында къаргъыш киби олдынъыз. Лякин Мен сизни къуртараджагъым ве, сизлерни анъып, яхшылыкъ тилейджеклер. Къоркъманъыз, юрекленинъиз!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Зекерья 8:13
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Эвлятларынъны кок йылдызлары дайын чокъ сайылы этерим, оларгъа эписи бу топракъларны берерим. Эвлятларынъ ярдымынен ер юзюндеки эписи халкълар яхшылыкъ кореджеклер.


Оларны севинч ве къуванчнен кирсетеджеклер, олар падишанынъ сарайына киреджеклер.


Мен Алланынъ азиз ерине кирмегенимдже, оларнынъ сонъу не оладжагъыны анъламадым!


Эй, Алла, бизни Озюнъе къайтар, Сенинъ юзюнъ парылдасын, сонъ бизлер къуртулырмыз!


Мукъаддес Ернинъ башлыкъларындан руханийликни алдым, Якъупны бутюнлей ёкъ этмеге, Исраильни яманламагъа ёл ачтым.


Бутюн ер юзюндеки падишалыкъларынынъ козюнде олар джиренч ве къоркъунчлы бир шей оладжакълар. Оларны яманлайджакълар, устьлеринден куледжеклер, эр къувалангъан ерлерде оларны мыскъыллайджакъ ве къаргъайджакълар.


Ерусалим шеэри, Ехуда шеэрлери, падишаларынен башлыкълары ондан ичти ве, бугунь корюнгени киби, харап ве бакъымсыз олдылар, масхарагъа ве къаргъышкъа чевирильдилер.


бу Эвнен Шилогъа япкъанымны япарым, ве бутюн ер юзюндеки халкълар бу шеэрни къаргъайджакълар.


Оларнынъ артындан къылычнен, ачлыкънен ве ольдюриджи хасталыкънен къуваджагъым. Ер юзюндеки эписи падишалыкъларда оларгъа ачувланаджакълар, Мен оларны къувалагъан халкъларнынъ арасында оларны къаргъайджакъ ве харап этеджеклер, мыскъыллайджакъ ве яманлайджакълар.


– Бу халкънынъ: «РАББИ сайлагъан эки къабиле ред этильмедими?» – деп сорагъанларыны эшитмейсинъми? Бунынъ ичюн халкъыма нефретнен бакъалар, оны халкъ биле саймайлар.


Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: Ачувымнен гъазабым Ерусалимде яшагъанларгъа тюшкени киби, сизлер Мысыргъа киргенинъизде, гъазабым устюнъизге тюшеджек. Сизлерни къаргъайджакълар, сизден къоркъаджакълар, сизни масхара этеджеклер ве яманлайджакълар, ве бу ерни бир даа корьмейджексинъиз.


Мысыр топрагъында яшамагъа кетмеге къарар эткен ехудалыларнынъ къалгъаныны тутаджагъым ве Мысыр топрагъында оларны бутюнлей ёкъ этеджегим. Олар къылычтан ве ачлыкътан оледжеклер, яшы-къарты къылычнен ольдюриледжеклер, ачлыкътан гъайып оладжакълар. Олар лянетли ве къоркъунчлы шейге чевириледжеклер, масхаралыкъкъа ве яман лафларгъа огърайджакълар.


– Сизинъ яман ишлеринъизни ве джиренч япкъанларынъызны чыдап отурмагъа РАББИнинъ сабыры етмеди. Онынъ ичюн, бугунь корьгенинъиз киби, топрагъынъыз харап олып, лянетли, бакъымсыз ве адамсыз ерге чевирильди.


«Кетинъиз мындан, арамлар!» – деп къычыралар оларгъа; «Кетинъиз! Кетинъиз мындан! Токъунманъыз!» ве олар салланып къачалар. Халкълар арасында: «Олар мында къалмасын!» – дейлер.


Оларны да, Меним дагъымнынъ чевресини де берекетли япаджагъым ве вакътында ягъмурларны ягъдыраджагъым. Ягъмурлар берекет кетиреджеклер.


О манъа шойле деди: – Инсан огълу! Бу кемиклер – бутюн Исраиль халкъыдыр. Олар: «Кемиклеримиз къуруп кетти, умютимиз гъайып олды, биз яшайыштан кесильдик», – дейлер.


Гъазапнен ве ачувнен Мен сени джезалагъанымда, сени мыскъыллайджакъ ве яманлайджакълар, чевренъдеки халкъларгъа сен дерс ве къоркъунчлы шей оладжакъсынъ. Мен, РАББИ, буны айттым.


Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.


Якъупнынъ сагъ къалгъан огъуллары бир чокъ халкъларнынъ арасында РАББИ ёллагъан чыкъ киби, отларгъа ягъгъан ягъмур киби оладжакъ. Олар ич бир адамгъа таянмаз, ич кимсени беклемез.


О куню Ерусалимге: «Къоркъма, Сион! Рухтан тюшме! – дейджеклер.


О заман Мен сизни топлайджагъым, арткъа къайтараджагъым. Сизинъ козьлеринъиз огюнде сюргюн этильген адамларынъызны къайтараджагъым, эписи халкълар арасында сизни намлы ве урьметли этеджегим, – дей РАББИ.


Анбарларынъызда аля даа ашлыкъ урлугъы къалдымы? Бугуньгедже не юзюм пытагъы, не инджир тереги, не нар тереги, не зейтюн тереги емиш бердилер. Амма бугуньден башлап, Мен сизлерге берекет береджегим.


«Сизлер Мысырдан чыкъаяткъанда, Мен сизлерге берген васиет даа тура. Рухум да сизинъ аранъызда булуна. Къоркъманъыз!»


Меннен лаф эткен Мелектен: – Бу недир? – деп сорадым. О да манъа: – Бу – Ехуданы, Исраильни ве Ерусалимни дагъыткъан бойнузлар, – деди.


Адамлар шеэрде яшайджакъ, ве шеэр бир даа бутюнлей ёкъ этильмейджек. Ерусалим раат тураджакъ.


– Бойле де бу куньлери Ерусалимге ве Ехуда халкъына эйилик япмагъа истедим. Къоркъманъыз!


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Юрекленинъиз! Бу куньлерде сиз пейгъамберлернинъ шу сёзлерини эшитесинъиз. Олар исе Сарай къурулгъандан эвель, Ордуларнынъ РАББИсининъ Эви темели къоюлгъанда, анда булундылар.


Ехуданы, яй киби, кереджегим, ве Эфраимни, окъ киби, къулланаджагъым. Эй, Сион! Мен сенинъ огъулларынъны юнанларнынъ огъулларына къаршы къояджагъым, сени дженкчининъ къылычы киби япаджагъым.


Юкъламанъыз, иманда къатты турунъыз, джесюр ве кучьлю олунъыз.


Бунынънен, башкъа халкъларгъа Ибраимге ваде этильген эйилик Иса Месих ярдымынен даркъаладжакъ эди, ве биз ваде этильген Рухны иманымыз ярдымынен къабул этеджек эдик.


Сонъ О, сени эписи яраткъан миллетлерден устюн къояджакъ, ве сен макътав, нам ве улу шанлыкъ аладжакъсынъ. О, айткъаны киби, сен Алланъ олгъан РАББИнинъ азиз халкъы оладжакъсынъ.


РАББИ сени алып къуваджакъ халкъларнынъ арасында алынъ дешет догъураджакъ, сен лятифелернинъ кулькюси ве масхара оладжакъсынъ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ