О заман О, манъа шойле деди: – Инсан огълу! Рух акъкъында пейгъамберлик эт. Пейгъамберлик этип, Рухкъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: «Рух! Дёрт ельден кель, шу ольдюрильгенлерге уфюр, олар тирильсинлер».
Бу кунни ким уфакъ деп саяр? Зеруббавелнинъ къолундаки ташкъа ве къуруджылыкъ саркъмасына бу еди козь къуванчнен бакъа. (Олар бутюн ер юзюни корьген РАББИнинъ козьлеридир.)
Бундан сонъ ер юзюнинъ дёрт кошесинде тургъан дёрт мелекни корьдим. Олар ер юзюнинъ дёрт елини тутып тура эдилер. Ель не ерге, не денъизге, не бирде-бир терекке эсе эди.