8 – Бу – яманлыкънынъ озюдир, – деди Мелек ве къадынны савутнынъ ичине атты да, савутнынъ агъзыны къуршун къапагъынен къапатты.
Аморлыларнынъ яманлыгъы озь къарарына даа етмегени ичюн, мында тек дёртюнджи неслинъ къайтаджакъ.
Юрегим ичимде туташты, фикирлеримни атеш алды, озь тилимнен лафны башладым:
Ярамайны озь яманлыкълары сарып аладжакъ, озь гуналарынынъ къапкъаны оны тутып багълайджакъ.
Рабби Озь къолунен яманлыкъларымны боюндырыкъ киби, бойнума багълады; бири-бирине багъланып, бойнума асалар; Рабби такъатымны алды, ойле адамларнынъ къолуна берди ки, оларны енъип оламайым!
Ялан теразени къолда туткъан алыш-веришчилер алдатмагъа север.
Сизлер айтасыз: – Янъы ай тездже кечсин! Биз ашлыгъымызны сатмагъа истеймиз! Раатлыкъ куню тездже кечсин! Богъдайымызны сатувгъа чыкъараджакъмыз, ольчюни уфакълаштыраджакъмыз, фиятыны арттыраджакъмыз, ялан ташларны къулланып алдатаджакъмыз.
Яланджы теразелерини ве ялан ташларыны Мен къабул этмем.
Мына, къуршун къапагъы котерильди, ве анда, савутнынъ ортасында, бир къадын отура эди.
Къана, бабаларынъыз башлагъан ишни битиринъиз!
бизге башкъа халкъларнен лаф этмеге, шу халкъларгъа къуртулмагъа ёл бермейлер ве, бойледже, озь гуналарынынъ ольчюсини арттыралар. Лякин ахыр-сонъу Алланынъ гъазабы башларына тюшти.