9 Мен Ехошуанынъ огюне таш къойдым! Бу ташнынъ устюнде еди козь бар. Онынъ устюне бир язы ояджагъым, – дей Ордуларнынъ РАББИси, – ве бир куньде бу топракънынъ гунасыны алып ташлайджагъым.
Исраиль огъулларынынъ он эки адына коре бу ташлар он эки дане олсунлар. Эр бир таш устюне, тамгъада олгъаны киби, он эки къабиленинъ бирер ады оюлмакъ керек.
Эндиден сонъ кимсе бири-бирине, ич кимсе достуна: «РАББИни билинъиз», – деп акъыл огретмейджек, олар эписи, яшы-къарты, Мени биледжеклер, – дей РАББИ. – Мен оларнынъ къабаатларыны багъышлайджагъым, гуналарыны да бир даа акъылыма кетирмейджегим.
О куньлерде ве о заманларда, – дей РАББИ, – Исраильнинъ къабаатыны къыдырсалар да, о, ич бир ерде олмайджакъ; Ехуданынъ гуналарыны къыдырсалар да, оларны тапамайджакълар. Мен сагъ къалдыргъанларымны багъышлайджагъым.
Бу кунни ким уфакъ деп саяр? Зеруббавелнинъ къолундаки ташкъа ве къуруджылыкъ саркъмасына бу еди козь къуванчнен бакъа. (Олар бутюн ер юзюни корьген РАББИнинъ козьлеридир.)
Сиз кечип-кетеджек аш ичюн дегиль, эбедий омюрге етеджек аш ичюн чалышынъыз. Оны сизге тек Инсан Огълу берип олур. Алла Баба Озь разылыкъ муурини Онъа басты.
Лякин Алла къойгъан темель къавийдир, онда бойле сёзлер печат киби къоюлгъан: «Рабби ким Онынъки олгъаныны биле» ве «Раббининъ Адыны тилине алгъан эр бир адам яманлыкътан узакълашсын!»
Бакъсам, дёрт айваннынъ арасында, тахтнынъ ортасында, акъсакъалларнынъ ортасында бир Къозу тургъаныны корьдим. О, къурбан чалынгъан киби эди. Къозунынъ еди бойнузы ве еди козю бар эди. Булар – Алланынъ ер юзюне ёллагъан еди Рухудыр.