3 О заман РАББИ дженк вакътында япкъаны киби, чыкъаджакъ ве бу халкъларгъа къаршы дженк этеджек.
О бойле деди: – Эй, бутюн ехудалылар, Ерусалим халкъы ве Ехошафат падиша, дикъкъат этинъиз! РАББИ сизге бойле дей: «Бу буюк ордудан къоркъманъыз, оларнынъ огюнде къалтыраманъыз. Бу дженк сизинъки дегиль, бу дженк Алланынъ дженкидир.
Мен чевре-четке бакътым, сонъ турдым ве мырзаларгъа, башлыкъларгъа ве башкъа халкъкъа шойле дедим: – Олардан къоркъманъыз. Улу ве къоркъунчлы Раббини акълынъызда тутунъыз. Агъа-къардашларынъыз, огъулларынъыз, къызларынъыз, къадынларынъыз ве эвлеринъиз ичюн дженк этинъиз.
Ариэлге къаршы дженк эткенлер, онъа ве онынъ къалелерине къаршы чыкъкъанлар, оны сыкъкъан сайысыз халкълар гедже корьген тюш дайын оладжакълар.
Мен эписи халкъларны топлайджагъым ве Ехошафат вадийине алып кетиреджегим. Анда Мен оларны мирасым ичюн, Исраиль халкъым ичюн суд этеджегим, – олар Исраильни халкъларнынъ арасында дагъытты ве Меним топрагъымны пай этти.
О вакъыт Мен сени хорлагъанларнынъ эписинден акъкъыны аладжагъым, топалларны къуртараджагъым, дагъылгъан адамларны топлайджагъым. Оларны масхара эткен ерде энди оларны урьмет этеджеклер ве юксельтеджеклер.
О куню Ерусалимге уджюм эткен эписи халкъларны къырып ташлайджагъым.
Душманлар исраиллилерни корьгенде, РАББИ оларны рухтан тюшюрди, ве исраиллилер оларны Гивонда бутюнлей енъдилер, эм де Бет-Хорон дагъына кеткен ёл бою артларындан къувалап, Азекъа ве Маккедагъа къадар ольдюрдилер.
Бу куню РАББИ адамнынъ сорагъаныны пек динъледи. Бунъа ошагъан кунь не эвель, не де сонъ олмады. Исраиль ичюн РАББИ дженк этти.
Оларнынъ падишаларыны топракъларынен берабер Ехошуа бир кереден алды, чюнки Исраильнинъ тарафында Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИ дженк этти.