14 Ехуданынъ озю Ерусалимде дженк этеджек. Этрафтаки бутюн халкъларнынъ байлыгъы: чокътан-чокъ алтын, кумюш ве урба – топланаджакъ.
Лякин алыш-вериштен олгъан кяр айырылып, РАББИге багъышланаджакъ. Оны сакъламайджакъ, анбарларгъа къоймайджакълар. Алыш-веришлеринден олгъан кяр РАББИнинъ юзю огюнде яшагъанларгъа кетеджек; олар тойгъандже ашайджакъ, яхшы урба кийип юреджеклер.
– Мына, Мен Ерусалимни бутюн этрафтаки халкъларны тепретеджек къаде япаджагъым. Ерусалимни алкъагъа аладжакъ вакъытта, Ехуда да шунынъ ичюн титрейджек.
Мына, РАББИнинъ куню келе! Сизден тартып алынгъан шейлер козюнъиз огюнде пай этиледжек.