12 Ер юзю пек агълайджакъ, эр сой айры агълайджакъ. Давут эвининъ сою айры, оларнынъ апайлары айры; Натан эвининъ сою айры, оларнынъ апайлары айры;
РАББИ Давуткъа Натанны йиберди. Натан онъа келип: – Бир шеэрде эки адам бар экен, бириси бай, экинджиси фукъаре.
Давутнынъ даа огъуллары ве къызлары догъды. Мына онынъ Ерусалимде догъгъан балаларынынъ адлары: Шаммуа, Шовав, Натан, Сулейман,
Геджеси фыравун, онынъ эписи къуллары ве бутюн Мысыр турды. Олю олмагъан эв ёкъ эди. Шунынъ ичюн мысырлыларда буюк къыямет къопты.
Падиша ве онынъ апайына бойле айт: – Ерге отурунъыз! Шуретинъизнинъ таджы башынъыздан тюшти.
Бош тёпеликлерден бир сес, Исраиль огъулларынынъ аджыныкълы агълавы эшитиле. Олар догъру ёлдан урулдылар, РАББИни, оларнынъ Алласыны унуттылар.
Эфраимнинъ фигъан къопаргъаныны эшитем: «Сен мени джезаладынъ, инат бузав дайын, мен джезаландым. Къайтар мени, ве мен къайтарым, Сен – РАББИ, меним Алламсынъ.
Мемкелет агълайджакъ, юкъарыдаки коклер къарараджакъ. Мен айттым, къарар эттим, пешман этмейджегим, ниетимден къайтмайджагъым.
Халкъны топланъыз, топлашув япынъыз, акъсакъалларны чагъырынъыз, яшларны ве къундакъ балаларыны топланъыз. Киев озь ханесинден ве келин озь одасындан келип чыкъсын.
О куню Ерусалимде буюк агълав оладжакъ. Бу агълав Мегиддо вадийиндеки Хадад-Риммон артындан агълавгъа ошайджакъ.
Левий эвининъ сою айры, оларнынъ апайлары айры; Шимий эвининъ сою айры, оларнынъ апайлары айры агълайджакъ.
ве Ордуларнынъ РАББИси Эвинде хызмет эткен руханийлерден ве пейгъамберлерден: «Чокъ йыллар ичинде япкъаным киби, бешинджи айда да аштан-сувдан вазгечмеге ве агъламагъа бизге керекми?» – деп сорамагъа ёлладылар.
О вакъытта кокте Инсан Огълунынъ бельгиси пейда оладжакъ. Ер юзюндеки эписи миллетлер окюр-окюр агълайджакълар, коктеки булутлар устюнде къудрет ве буюк шан-шурет иле келеяткъан Инсан Огълуны кореджеклер.
Эльяким – Мелеанынъ огълу, Мелеа – Меннанынъ огълу, Менна – Маттатанынъ огълу, Маттата – Натаннынъ огълу, Натан – Давутнынъ огълу,
Бири-биринъизден баш тартманъыз. Тек озьара келишкен сонъ, аштан-сувдан вазгечмек ве дува окъумакъ ичюн, вакътынджа айры олмакъ мумкюн. Сонъ кене берабер олунъыз, ёкъса озюнъиз берабер ятмагъанынъыздан файдаланып, Шейтан сизлерни ёлдан ураджакъ.
Мына, О, булутларнен келе! Оны эр бир козь корер, Онынъ беденини хачкъа мыхлагъанлар да Онъа бакъар. Дюньянынъ бутюн къабилелери Онынъ ичюн гъамнен агълайджакъ. Эбет, бойле оладжакъ! Амин.