Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Зекерья 12:1 - Мукъаддес Китап

1 Исраиль акъкъында РАББИнинъ пейгъамберлик сёзю. Коклерни керген, ер юзюнинъ темелини къойгъан, адамнынъ ичиндеки рухны яраткъан РАББИ бойле дей:

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Зекерья 12:1
36 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Алла къуббени «кок» деп адландырды. Акъшам тюшти, саба ачылды – бу, экинджи кунь эди.


РАББИ-Тааля топракъ тозундан адамны яратып, бурнунынъ тешиклерине яшайыш нефесини уфюрип киргизди, ве адам тири джан олды.


О, бошлукънынъ устюне шимальни джайды, ич бир шейнинъ устюне дюньяны асты.


Лякин тёкме кузьгю киби сагълам олгъан кок къуббесини Онен берабер сен джаярсынъмы?


Онъа йырланъыз, Онъа чалгъы чалынъыз, бутюн аджайип шейлери акъкъында айтынъыз!


РАББИни макътанъыз, чюнки О, хайырлыдыр! Адына йырланъыз, чюнки бу шей татлыдыр!


Сонъ тоз топракътан келип, топракъкъа чевирилир, джан исе оны берген Аллагъа къайтыр.


Сувларны къошавучынен ким ольчеди? Коклерни къарышнен ким ольчеп олды? Топракъ тозуны ким чекти? Дагъларнен байырларны теразеде ким чекип олды?


О, ер тёгерегининъ устюнде отура, ер юзюнде яшагъанлар – сарынчкъа кибидир! Коклерни индже басма киби керген, яшамакъ ичюн бир чадыр киби къургъан!


Коклерни яраткъан ве джайгъан, ерни ве анда булунгъан эписи шейлерни ясагъан, дюньядаки адамларгъа нефес берген, устюнде юргенлерге джан берген РАББИ-Тааля бойле дей:


Сени сатын алгъан, ананънынъ къарынында санъа бичим берген РАББИ бойле дей: – Мен – бутюн шейни яраткъан РАББИм! Коклерни ялынъыз кердим, ер юзюни янгъыз ясадым.


Ер юзюни Мен яптым, устюнде адамны яраттым. Коклерни Мен Озь къолларымнен кердим, ве бутюн кок ордусына буюрам.


РАББИ коклерни яратты, ер юзюни ясап, онъа бичим берди, оны пекитти, бошуна яратмады, анда яшасынлар деп, оны япты. РАББИ бойле дей: – Мен – РАББИ! Башкъасы ёкъ!


Меним къолум ер юзюни яратты, Онъ элим коклерни керди. Оларны чагъыргъанымда, берабер огюмде турарлар.


Не ичюн сизни яраткъанны, коклерни кергенни, ер юзюне темель къойгъан РАББИни унутасынъыз? Не ичюн сизни ёкъ этмеге азырлангъан залымнынъ ачувындан даима, эр кунь къоркъып отурасынъыз? Къана, не ерде залымнынъ ачувы?


Дава этеджегим эбедий дегиль, ачувланаджагъым эр вакъыткъа дегильдир. Ойле олса, Мен яраткъан эр джан ве эр рух такъаттан кесилир эди.


Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.


– Сен де, къулум Якъуп, къоркъма, – дей РАББИ, – отюнъ патламасын, Исраиль! Бакъынъыз, Мен сени къуртараджагъым, сени ве эвлятларынъны узакъ мемлекеттен, эсирлик топрагъынъдан къайтараджагъым. Якъуп къайтып, тынч ве аман-эсен яшайджакъ, оны кимсе къоркъузмайджакъ.


Амма сени ашагъан эр кес озьлери аш оладжакъ; бутюн душманларынъ эсирликке кетеджек; сени талагъанлар озьлери таланаджакълар; сени чайпагъан эр кес озьлери чайпаланаджакъ!


Цидкия падиша Йирмеягъа: – Бизге омюр берген РАББИнинъ огюнде ант этем! Сени ольдюрмем, джанынъны къыдыргъан адамларнынъ къолуна сени бермем, – деп гизлиден ант этти.


Амма оларнынъ Къуртарыджысы кучьлюдир, Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси. О, оларнынъ ишини мытлакъа чезеджек, топракъларына раатлыкъ береджек, Вавилонда яшагъанларны сарсытаджакъ.


Рабби Озь кучюнен ерни яратты, акъылынен дюньяны пекитти, анълавынен коклерни джайды.


Пейгъамберлеринъ санъа ялан ве бош хабер эттилер; къабаатларынъны косьтермедилер, сюргюнликтен къорчаламадылар; санъа бош яланлар айтып, сени ёлдан урдылар.


Мына, эр бир джан Менимкидир: бабанынъ джаны да, огъулнынъ джаны да – Менимкидир. Гуна япкъан джан оледжектир.


Амма Мысыр мемлекети къуру сахра оладжакъ, Эдом топрагъы бош чёльге чевириледжек, чюнки олар Ехуда огъулларыны чекиштирди, топракъларында къабаатсыз адамларнынъ къаныны тёктилер.


Къан тёккенлери ве къабаатлы олгъанлары ичюн Мен оларны даа багъышламадым, лякин эписи бир Мен оларны багъышлайджагъым. Мен, РАББИ, Сионда булунам.


Хадракъ топрагъы акъкъында РАББИнинъ пейгъамберлик сёзю. О, Дамаск шеэри акъкъында да. Инсаниетнинъ козьлери, айрыджа бутюн Исраиль къабилелерининъ козьлери, РАББИге бакъа.


Пейгъамберлик. РАББИ Малакийнен Исраильге бойле хабер берди:


Олар бетлеринен ерге тюшип, бойле ялвардылар: – Алла, эр джанлы шейге рухуны берген Алла! Бир адам гуна къазанды, Сен исе бутюн джемааткъа къаршы ачувланасынъмы?


Бизим бабаларымыз эпимизни тербиелей эди, ве биз оларны урьмет эте эдик. О алда, биз рухларнынъ Бабасына итаат этмеге керекмиз. Ойле япсакъ, яшайджакъмыз.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ