4 РАББИ-Таалям бойле дей: – Соймакъ ичюн айырылгъан къойларны отлат.
О, келип, РАББИнинъ кучюнен, Алласынынъ, РАББИнинъ шуретли Адынен халкъына чобанлыкъ япаджакъ, олар тынчлыкъ ичинде яшайджакълар, Онынъ буюклиги дюньянынъ четлерине етеджек.
Соймакъ ичюн айырылгъан, керчектен де заваллы къойларнынъ чобаны олдым. Озюме эки таякъ алдым, бирини – Мерамет деп, башкъасыны – Бирлик деп адландырдым. Оларнынъ ярдымынен къойларны бакътым.
Дагълардаки вадий Ацел ерине къадар узанаджакъ, ве сиз Меним дагъларымнынъ вадийинден къачаджакъсынъыз. Ехуда падишасы Уззиянынъ куньлеринде олгъан зельзеледен насыл къачкъан олсанъыз, ойле къачаджакъсынъыз. О заман Аллам РАББИ ве Онен берабер эписи азизлер келеджек!
Иса: – Мен тек Исраиль халкъынынъ адашкъан къойларына йиберильген эдим, – деди.
Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
– Манъа тийме! – деди Иса Мерьемге. – Мен Бабамнынъ янына даа котерильмедим. Бар да, агъа-къардашларыма шойле айт: «Мен Озь Бабама ве сизинъ Бабанъызгъа, Меним Аллама ве сизинъ Алланъызгъа котерилем».
Динъленъиз: Алланынъ адалетлигини косьтермек ичюн, Месих еудийлернинъ хызметчиси олды ве бабаларымызгъа берильген ваделерни тасдыкълады.
Алланы, Раббимиз Иса Месихнинъ Бабасыны, шуретленъиз! О, бизге Месихте эр бир коклердеки рухий бахшышны берди.