14 Сонъ экинджи таягъымны, Бирлик таягъыны, экиге сындырдым. Бойле этип, Ехуда иле Исраиль арасындаки къардашлыгъыны боздым.
Эфраимнинъ пахыллыгъы битеджек, Ехудагъа къаршы дженк эткенлер къырыладжакъ. Эфраим Ехуданы пахылламайджакъ, Ехуда Эфраимни хорламайджакъ.
Менашше – Эфраимни, Эфраим – Менашшени кемире, экиси де Ехудагъа къаршы баш котерелер. Бундан сонъ да РАББИнинъ гъазабы тынмады, къолу эп бир узатылгъандыр.
Шу топракъта, Исраиль дагъларында оларны бир халкъ япаджагъым. Оларнынъ падишасы эписине падиша оладжакъ. Эндиден сонъ эки халкъ олмайджакълар, эки падишалыкъкъа болюнмейджеклер.
Бу ерде яшагъанларны башкъа аджымайджагъым, – дей РАББИ. – Мына, Мен эр кесни якъын адамнынъ ве падишанынъ къолуна береджегим. Олар мемлекетни хорлайджакъ, Мен исе оларны оларнынъ къолундан къуртармайджагъым.
Соймакъ ичюн айырылгъан, керчектен де заваллы къойларнынъ чобаны олдым. Озюме эки таякъ алдым, бирини – Мерамет деп, башкъасыны – Бирлик деп адландырдым. Оларнынъ ярдымынен къойларны бакътым.
Къойларгъа бойле айттым: «Сизни башкъа бакъмайджагъым. Олеяткъан ольсюн, гъайып оладжакъ гъайып олсун, къалгъанлар исе бири-бирининъ этини ашасын».
Чокъ адам иманындан вазгечеджек, бир-бирини сатаджакъ, бир-бирини кореджек козьлери олмайджакъ.
Эгер бир падишалыкъ озь ичинден болюнсе, о падишалыкъ аякъта туралмаз.
Амма эгер сизлер бири-биринъизни тишлесенъиз ве ашасанъыз, сакът олунъыз, ёкъса сиз бири-биринъизни ёкъ этеджексинъиз!
Лякин эгер юрегинъизде къара пахыллыкъ ве тек озюни тюшюнюв олса, акъыллы олгъанынъыз акъкъында макътанманъыз ве акъикъатны ред этменъиз.
Къайда пахыллыкъ ве тек озюни тюшюнюв олса, о ерде тертипсизлик ве эр бир ярамазлыкъ пейда ола.