4 Олардан темельташ, олардан мых, олардан дженк яйы, олардан бутюн халкъ башлыкълары чыкъаджакъ.
Лякин онынъ яйы даима къавий къала эди. Къолларынынъ къавийлиги – Якъупнынъ Кучьлю Алласындандыр, Чобаннынъ адындан ве Исраильнинъ Къаясындандыр,
Энди исе Алламыз РАББИ бизге къыскъа вакъыткъа эйилик япты, бир къачымызны къуртарды, Озь азиз еринде ерлешмеге бизге ёл ачты. Алламыз козьлеримизге ярыкъ берди, бизни къуллукъта бираз джанландырды.
Масхаралыкъ ве акъаретни менден узакълаштыр, чюнки мен шаатлыкъларынъны сакълап туттым.
Цоан башлыкълары акъылдан тайды, Ноф башлыкълары алданды, къабилелерининъ ёлбашчылары Мысырны ёлдан урдылар.
Бунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Сионда бир ташны – сыналгъан, къыйметли, коше башында темельташны къояйым. Онъа ишангъан адам къоркъмайджакъ.
Агъзымны кескин къылыч киби япты, мени Озь къолунен къорчалады, мени кескин бир окъкъа чевирди, Озь окълугъына сакълады.
Мына, мен демирджини яраттым. О, атештеки къорларгъа уфюре, дженк ичюн силя япа. Йыкъсын деп, Мен залымны яраттым.
Бугунь Мен сени, къавийлештирильген шеэр, демир дирек ве тунч бир дивар киби къавий яптым. Сен бутюн мемлекетке къаршы, Ехуда падишаларына, башлыкъларына ве руханийлерине, бу топракънынъ халкъына къаршы оладжакъсынъ.
Сен меним токъмагъым, дженк алетимсинъ! Сеннен халкъларны урдым, сеннен падишалыкъларны харап эттим.
О заман Эфраимнинъ дженк арабаларыны, Ерусалимдеки атларны ёкъ этеджегим, ве дженк яйлары къырыладжакъ. О, халкъларгъа тынчлыкъ-аманлыкъ бильдиреджек. Онынъ падишалыгъы денъизден денъизге, дерьядан ер юзюнинъ уджуна къадар оладжакъ.
Мен Эвимнинъ янында ерлешеджегим ве ордуларгъа къаршы, кельген-кеткенлерге къаршы къаравуллыкъ этеджегим. Хорлагъан адамгъа бир даа кечмеге ёл бермейджегим, Озь козюмнен бунъа мукъайт оладжагъым.
Оны корем, амма шимдилик дегиль. Онъа бакъам, амма О, якъында дегиль. Якъуптан бир йылдыз чыкъаджакъ, Исраильден бир таякъ юкселеджек. О, моавлыларнынъ кенарларыны бозаджакъ, Шетнинъ огъулларыны бутюнлей ёкъ этеджек.
Озь ашлыгъыны ораджакъ ишчилерни даа ёлласын деп, ашлыкънынъ Саибине ялварынъыз, – деди.
Иса исе оларгъа бакъып, шойле деди: – Айса Алланынъ Китабындаки: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды», – деп язылгъан сёзлер нени анълата?
эльчилернинъ ве пейгъамберлернинъ темелининъ устюнде къоюлгъансынъыз. Темельташ исе – Иса Месихнинъ Озюдир.
Башлыгъынынъ разылыгъыны къазанмакъ ичюн, ич бир аскер куньделик ишлернен огърашмаз.
Языда бойле айтылгъан: – Бакъынъыз! Мен Сионда темельташны къояйым. Мен Оны сайладым ве къыйметли яптым. Онъа инангъан адам ич утанмаз.
Олар Къозунен дженк этеджеклер, амма Къозу оларны енъеджек, чюнки Къозу – раббилернинъ Раббиси ве падишаларнынъ Падишасыдыр. Онен берабер олгъанлар – чагъырылгъан ве сайлангъан ишанчлы адамлардыр.
О заман Шаул: – Халкънынъ бутюн ёлбашчылары мында кельсин ве гуна кимнинъ устюнде олгъаныны сорап бильсин.