3 – Ачувым чобанларгъа къаршы къайнады, Мен ёлбашчыларны джезалайджагъым. Ордуларнынъ РАББИси Озь сюрюсине, Ехуда халкъына келеджек, оларны шанлы дженк аты киби япаджакъ.
Бору чалгъанда, о: «И-го-го», – деп кишнер, дженк къокъусыны, ёлбашчыларнынъ гурьлеген сесини, къычыргъанларыны узакътан дуяр.
Сонъ халкъ инанды. Олар Исраиль огъулларына РАББИ келип, оларнынъ чеккен зулумларыны корьгенини эшиттилер. Ондан сонъ олар седждеге къапанып ибадет эттилер.
Атны дженк ичюн азырларлар, гъалебе исе РАББИдендир.
Янакъларынъ ильваннен, бойнунъ герданлыкъларнен не гузель!
Рабби Сион дагъында ве Ерусалимде озь ишини битирген сонъ, Ашшурнынъ падишасыны къопай юреги ве юкъарыдан бакъкъан козьлери ичюн джезалайджакъ.
О куню РАББИ юкъарыда кок ордусыны джезалайджакъ, ер юзюнде ер падишаларыны джезалайджакъ.
Чобанлар акъылсыз олды, РАББИни къыдырмайлар. Онынъ ичюн ишлери онъундан кельмеди, бутюн айванлары да дагъылды.
Ордуларнынъ РАББИси бойле айта: – Мына, оларны джезаларым; йигитлери къылычнен ольдюриледжеклер, огъулларынен къызлары ачлыкътан оледжеклер.
Етмиш йыл кечкен сонъ, – дей РАББИ, – къабаатлары ичюн Вавилон падишасыны ве халкъыны, эм де къасдийлилернинъ топрагъыны джезалайджагъым, эбедий бакъымсыз сахрагъа чевиреджегим.
Эй, чобанлар, агъланъыз, аджджы-аджджы агъланъыз! Сюрю ёлбашчылары, тозгъа йыкъылынъыз! Сизни соймагъа ве дагъытмагъа куньлер кельди. Паалы савут киби тюшип, чиль-парча оладжакъсынъыз.
– Халкъым гъайып олгъан къойлар киби эди, чобанлары оларны ёлдан урдылар, дагъларда дагъыттылар; олар дагъ-байыр долашып, тургъан ерлерини унуттылар.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Озюм къойларымны къыдырып тападжагъым, оларны Озюм бакъаджагъым.
Дагъылгъан къойларнынъ арасындаки бир чобан къойларыны насыл бакъса, Мен де Озь къойларымны бакъаджагъым. Булутлы, къаранлыкъ бир куньде дагъылгъан эр ерден Мен оларны тапып къуртараджагъым.
– Инсан огълу! Исраиль чобанларынынъ олюми акъкъында пейгъамберлик эт. Пейгъамберлик этип, оларгъа, чобанларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Исраиль чобанларына беля олсун! Олар тек озьлерини бакъалар! Лякин чобанлар айванларыны бакъмагъа керекмейлерми?
Шималь падишасы Алланынъ васиети саймагъан адамларны ялтакълыкънен озюне чекеджек, амма Алласыны бильген адамлар кучьлю олып, онъа къаршы тураджакъ.
РАББИнинъ къурбан кунюнде Мен башлыкъларны ве падишаларнынъ огъулларыны, ябанджыларнынъ урбасына кийинген эписини джезалайджагъым.
Бу виляет Ехуда халкъындан къалгъанларгъа къаладжакъ. Олар анда къойларыны отлатаджакъ, акъшамлары Ашкелон эвлеринде раатланаджакъ. РАББИ, оларнынъ Алласы оларны бакъаджакъ, сюргюн этильгенлерни арткъа алып кетиреджек.
Къойларны ташлагъан ярамай чобаннынъ башына беля! Къылыч онынъ къолуны ве онъ козюни урсун! Къолу бутюнлей къуруйджакъ, онъ козю кёр оладжакъ.
– Исраильнинъ Алласыны, Раббимизни шуретленъиз! О, Озь халкъына ярдымгъа кельди ве оны азат этти!
Алланы бильмеген адамларнынъ арасында арекетлеринъиз энъ яхшы олсун. Олар шимди сизлерни яманлыкъ япкъанларны киби яманласалар да, сизинъ яхшы ишлеринъизни кореджеклер ве Алланы Онынъ келеджек кунюнде шуретлейджеклер.
Ноомий Моав чёллеринде олгъанда, Алланынъ озь халкъына ярдымгъа кельгенини ве оларгъа аш бергенини эшитти, озь келинлеринен ёлгъа чыкъып, Моав чёллеринден эвге догърулды.