9 – Эфендим, олар недир? – деп сорадым мен. Меннен лаф эткен Мелек: – Олар не олгъаныны санъа косьтереджегим, – деди.
«Якъуп!» – деп чагъырды мени тюшюмде Алланынъ Мелеги. «Мен мындам», – дедим мен.
Мен анда тургъанларнынъ бирине якъынлаштым ве бутюн буларнынъ керчек манасыны сорадым. О да манъа руянынъ манасыны анълатты:
О вакъыт меннен лаф эткен Мелекке РАББИ татлы ве мераметли сёзлернен джевап берди.
Меннен лаф эткен Мелектен: – Бу недир? – деп сорадым. О да манъа: – Бу – Ехуданы, Исраильни ве Ерусалимни дагъыткъан бойнузлар, – деди.
Мына, меннен лаф эткен Мелек чыкъты, къаршысына даа башкъа бир Мелек чыкъты.
Меннен лаф эткен Мелек къайтты ве юкъудан уяндыргъан киби мени уяндырды.
О вакъыт мен ондан: – Къандильнинъ онъ ве сол тарафында эки зейтюн терегининъ манасы недир? – деп сорадым.
Сонъ меннен лаф эткен Мелек келип, манъа бойле деди: – Козьлеринъни котерип бакъ, ортагъа чыкъаяткъан бу шей недир?