13 О вакъыт меннен лаф эткен Мелекке РАББИ татлы ве мераметли сёзлернен джевап берди.
Арекетлерини корьдим, амма оларны яхшы этеджегим, ёл косьтереджегим, онынъ ве агълагъанларынынъ юреклерини аладжагъым,
РАББИ бойле девам эте: – Сизлер Вавилонда етмиш йыл олгъанынъызда, Мен сизлерге келерим де, яхшы сёзюмни беджеририм ве сизни бу ерге къайтараджагъым.
Бири озеннинъ о тарафында тургъан кетен урбалы адамдан: – Бу аджайип шейлер не вакъыт битеджек? – деп сорады.
– Эфендим, олар недир? – деп сорадым мен. Меннен лаф эткен Мелек: – Олар не олгъаныны санъа косьтереджегим, – деди.
Меннен лаф эткен Мелек къайтты ве юкъудан уяндыргъан киби мени уяндырды.
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Дёртюнджи, бешинджи, единджи ве онунджы айларнынъ аштан-сувдан вазгечкен куньлери Ехуда халкъы ичюн къуванч ве шенъли байрам оладжакъ. Акъикъатны ве аманлыкъны севинъиз.