4 Чокъ сувларнынъ шувултысындан, денъизнинъ кучьлю далгъаларындан юкъарыдаки РАББИ кучьлюдир!
Онынъ эмирине коре тюрлю боджеклер кельди, мемлекетнинъ дёрт тарафыны чиркийлер басып алды.
Онынъ эмирине коре сарынчкъалар пейда олды, сайысы олмагъан чегерткилер чыкъты.
Мына, огъуллар – РАББИ берген мирастыр, балалар – Онынъ мукяфатыдыр.
Я РАББИ, коклерни ярып, ашагъы тюш, дагъларгъа тийип, олардан тютюн чыкъар!
Эр вакъыт РАББИни алгъышлайым, Онъа макътавларым тилимден тюшмез!
Сен ерни зиярет этип, оны сувгъа тойдурасынъ ве оны зенгинлештиресинъ. Алланынъ дерьясы сувгъа толып таша. Сен ашлыкъ азырлайсынъ, чюнки ер юзюни ойле яраткъансынъ.
Сен инсаннынъ эмиетини мелеклерден бираз уфакъча яптынъ, шурет ве урьмет таджыны онъа бердинъ.
Узун омюрнен оны тойдураджагъым ве онъа къуртарувымны косьтереджегим!»
РАББИ бойле дей: – Якъуп акъкъында къуванчнен йырланъыз! Халкълар башы огюнде къычырынъыз! Халкъларгъа бильдиринъиз, Раббини макътанъыз; «Я РАББИ, халкъынъны, къалгъан Исраильни къуртар!» – денъиз.
Рухум Къуртарыджым олгъан Аллада буюк къуванч тапты.
Сиз де шимди дертлер чекесиз. Лякин Мен сизни кене кореджем, юреклеринъиз къуванчкъа толаджакъ, ве къуванчынъызны сизден ич кимсе тутып аламаз.
Аллагъа шукюрлер олсун! О, бизни эр вакъыт Месихнинъ тантаналы юрюшинде алып бараята ве эр ерде бизим ярдымымызнен Озь акъкъындаки бильгини, хош къокъуны киби, даркъата.
Эй, коклер, азизлер, эльчилер ве пейгъамберлер! Энди къуванынъыз, чюнки Алла шеэрни джезалады, акъкъынъызны алды.