3 Мына, Сенинъ душманларынъ шамата къопара, Сенден нефрет эткенлер баш котерелер.
Ярдымгъа чагъыргъан заваллыны, ярдымсыз етимни мен къуртара эдим.
Шеэр къапулары янында къол тутув олгъаныны билип, оксюзге къол котерген олсам,
Фукъарени суд эткенинъизде, фукъарелигини аджып, ялан айтманъыз.
Башкъа адамларнынъ ишлери киби, фукъаренинъ ишини де адалетли чезинъиз.
Акъикъатны къорумакъ ве заваллынен фукъаренинъ акъларыны къорчаламакъ ичюн айт!»
Эйилик япмагъа огренинъиз, адалет къыдырынъыз, залымны джезаланъыз, етимни къорчаланъыз, тул апайнынъ тарафыны тутунъыз.
Башлыкъларынъ къанунны бозалар хырсызларнен достлашалар. Оларнынъ эписи бахшышларны севе ве къапарларны къыдыра. Етимни къорчаламайлар, тул къадыннынъ давасы оларгъа барып етмей.
Эй, Давутнынъ эви! – дей РАББИ. – Сабадан адалетнен суд этинъиз, белягъа къалгъан адамны зорбанынъ къолундан къуртарынъыз. Ёкъса, гъазабым атеш киби туташаджакъ, япкъан яманлыкъларынъыз ичюн янаджакъ, кимсе оны сёндюрип оламайджакъ.
О ёкъсул ве фукъаренинъ ишлерини адалетнен суд этти, онынъ ичюн ишлери онъундан кельди. Бойле япып, о, Мени бильмеге не олгъаныны косьтерди! – дей РАББИ.
РАББИ бойле айта: Адалетнен ве догърулыкънен арекет этинъиз; джаны агъыргъанларны зорбанынъ къолундан къуртарынъыз; кельмешекнинъ, оксюзнинъ ве тул апайнынъ джаныны агъырттырманъыз, оларгъа акъсызлыкъ этменъиз. Бу ерде къабаатсыз къанны тёкменъиз.
шишманлады ве семирдилер, яманлыкъ япмагъа уста олдылар, оксюзнинъ давасыны адалетсиз суд этип, арам къазанч алалар, фукъарелернинъ ишини адалетнен чезмейлер.
– Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: Адалетли суд этинъиз, бири-биринъизге мерамет ве шефкъатнен янашынъыз.
оксюзлернинъ ве тул къадынларнынъ даваларыны адалетли суд эте, ят халкълардан олгъанларны севе ве оларгъа питенен урба бере.
Ят халкълардан олгъанны ве оксюзни адалетли суд эт, тул апайнынъ урбасыны залоггъа алма.
Лякин беля куньлеринде тул къадынларны ве оксюзлерни бакъсанъыз ве бу дюньянынъ арамлыкъларындан сакълансанъыз, сизинъ диндарлыгъынъыз Алла Бабанынъ козю огюнде темиз ве къусурсыз оладжакъ.