4 Янъы ай пейда олгъан куню бору чалынъыз, толу ай куню, байрамымыз кунюнде!
Чокъ адамлар: «Ким бизге яхшылыкъ косьтереджек?» – дейлер. Юзюнънинъ нуру устюмизни ярыкълатсын, я РАББИ!
Сен Озь халкъынъа агъыр азаплар бердинъ, бизге серсемлетиджи шарапны ичирдинъ.
Юрегим такъаттан кесильди, ернинъ четинден Сени чагъырам. Мен чыкъып оламагъан къаягъа мени алып чыкъ!
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Асафнынъ зебуры. Йыр.
Ордуларнынъ РАББИ-Таалясы, не вакъыткъадже халкъынънынъ дуваларына ачувланаджакъсынъ?
Сен, Рабби, хайырлы багъышлайыджысынъ, Сени чагъыргъанларнынъ эписине буюк севгинъни ачасынъ!
дуваларымыз Санъа етмесин деп, булутларнынъ артында сакъланасынъ;
Шимди, Алламыз, къулунънынъ дувасыны ве ялваргъаныны эшит! Я Рабби, Озюнъни тюшюнип, айдын юзюнъни бозулгъан Азиз Еринъе чевир.
РАББИ оны багъышламагъа истемез, онъа къаршы РАББИнинъ гъазабы ве куньджюлиги янаджакъ. Бу китапта язылгъан эписи къаргъышлар башына тюшип, РАББИ онынъ адыны ер юзюнден силип ташлар.