2 Бизге кучь берген Аллагъа къуванчнен йырланъыз! Якъупнынъ Алласына севинчнен къычырынъыз!
Руханийлер РАББИнинъ Васиет Сандыгъыны озь ерине, Сарайнынъ Энъ Азиз Одасына, Энъ Мукъаддес Ерине, Керувларнынъ къанатлары тюбюне къойдылар.
Хизкия РАББИнинъ огюнде дувалар окъуп: – Я РАББИ, Керувларнынъ устюнде отургъан Исраильнинъ Алласы! Бутюн ер падишалыкъларынынъ Алласы – бирден-бир Сенсинъ. Сен ернен коклерни яраттынъ.
Давут Бат-Шеванен яткъан сонъ, Натан пейгъамбер онынъ алдына кельген сонъ, Давут бу дуваны окъуды.
Эй, бутюн дюнья, РАББИге къуванчнен къычырынъыз!
Анда Мен сеннен корюшеджегим ве Шаатлыкъ Сандыгъынынъ устюнде олгъан эки Керувнынъ арасындан, Мерамет Ерининъ устюнден, исраиллилер ичюн эписи эмирлеримни санъа айтаджагъым.
О куню бойле дейджеклер: – Мына, бу – бизим Алламыз! Онъа ишандыкъ, ве О бизни къуртарды! Бу – РАББИдир! Биз Онъа ишандыкъ! О бизни къуртарды! Къуванып, шенъленейик!
РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!
Аскерлер Шилогъа адамлар йибердилер ве андан Керувлар Устюнде Отургъан РАББИнинъ, Ордулар Алласынынъ Васиет Сандыгъыны кетирдилер. Элийнинъ эки огълу Пинехас ве Хофний де Алла Сандыгъынынъ янында эдилер.