7 Геджелери йырларымны хатырлап, юрегимнен субетлештим, рухум исе менден сорады:
Акъикъатен РАББИ улудыр! О, чокъ макътавларгъа ляйыкъ! Бутюн аллалардан зияде Ондан къоркъмакъ керек!
Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Сен адалетлисинъ ве бугуньгедже Сен бизни сагъ къалдырдынъ. Шимди исе бизлер Сенинъ огюнъде турамыз, лякин япкъан къабаатымыз ичюн Сенинъ огюнъде турмагъа акъкъымыз ёкъ.
Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!
Огълуны урьмет этинъиз, ёкъса Онынъ ачувы чыкъар, ве сиз озь ёлунъызда гъайып олурсынъыз, чюнки Онынъ ачувы тезден алевленир! Онъа ишангъан адамлар не де бахтлы олурлар!
Сенинъ гъазабынъдан биз ёкъ олаятамыз, Сенинъ ачувынъдан биз шашмалаймыз.
О, сенинъ акъкъынъда Озь мелеклерине эмир этер, ве олар бутюн ёлларынъда сени къорчалар.
РАББИге йырлайым, О, юксек котерильгендир! О, атны ве устюндеки атлыны денъизге ташлады.
О, фыравуннынъ арабаларыны ве онынъ ордусыны денъизге ташлады; фыравуннынъ энъ яхшы башлыкълары Къызыл денъизде богъулдылар.
Онынъ гъазабы огюнде ким турып олур? Гъазабынынъ алевине ким даянып олур? Онынъ гъазабы, атеш киби, джайрай, Онынъ огюнде къаялар йыкъыла.
Беденини ольдюрип, джаныны исе ольдюрип оламагъанлардан къоркъманъыз. Амма джаныны да, беденини де джеэннемде гъайып этмеге кучю еткен Алладан къоркъунъыз.
Биз Раббининъ гъазабыны къозгъамагъа истеймизми? Я да биз Ондан къуветлимизми?
О, кучьлю сеснен бойле дей эди: – Алладан къоркъунъыз, Оны шуретленъиз. Онынъ суд этеджек вакъты кельди. Ер ве кокни, денъиз ве чокъракъларны яраткъан Аллагъа ибадет этинъиз!
Я Рабби! Сенден ким къоркъмаз, Адынъны ким шуретлемез? Ялынъыз Сен Мукъаддессинъ. Бутюн халкълар янынъа келип, Санъа ибадет этеджеклер, чюнки эр кеске адалетли арекетлеринъ ачылды.