РАББИге дува этип, мен бойле дей эдим: «Эй, РАББИ-ТААЛЯ! Озюнъ халкъынъны, шахсий мулькюнъни ёкъ этме. Улулыгъынъда Сен оны сатын алдынъ, буюк къудретинъ оны Мысырдан алып чыкъты.
Олар янъы бир йыр йырлай башладылар: – Сен бурулгъан кягъытны алмагъа, онынъ печатларыны бозмагъа ляйыкъсынъ! Чюнки Сен къурбан оларакъ союлдынъ, ве Озь къанынъны тёкип, эр бир къабиледен, эр бир тильде лаф эткен миллеттен ве халкътан адамлар ичюн буюк фият тёлединъ ве оларны Аллагъа багъышладынъ.