7 Тек О, меним къаям, къуртулышым, Одыр меним къалем, энди мен ич тепренмем.
ве бойле деди: – Озюнинъ мераметини эфендиме эйлеген ве ишанчлы олгъан РАББИге, Ибраим-эфендимнинъ Алласына бинъ шукюрлер олсун! РАББИ мени дос-догъру ёлнен эфендимнинъ къардашынынъ эвине кетирди.
Манъа, къулунъа косьтерген бутюн мераметинъе ве ишанчлыгъынъа мен ляйыкъ дегилим. Иордан дерьясыны мен къолумда бир таякънен кечтим, шимди исе эки ордум бар.
Сенинъ Адынъ эбедиен улу олсун, адамлар айтсынлар ки: «Ордуларнынъ РАББИси – Исраильнинъ Алласы». Сенинъ къулунъ Давутнынъ сюлялеси эр вакъыт Сенинъ огюнъде олсун.
Баба-деделеримиз Санъа ишанды; олар Санъа ишанды, ве Сен оларны къуртардынъ.
Амма Сен, я РАББИ, манъа мерамет косьтерип, мени аякъкъа турсат. Сонъ мен оларны джезаларым.
Эй, джаным, не ичюн бойле тюшкюнсинъ? Не ичюн ичимде сыкъыласынъ? Аллагъа умют багъла! Мен Онъа даа шукюр этеджегим; О, меним Къуртарыджым ве Аллам!
Сен Озь къолунънен халкъларны къуваладынъ, баба-деделеримизни исе оларнынъ топрагъында ерлештирдинъ. Сен къабилелернинъ бойнуны урдынъ, оларны яшагъан ерлеринден къувдынъ.
Аксине, юрегинъизде инсафсыз шейлерни тюшюнесинъиз, къолларынъызнен яманлыкъларны ольчеп, оларны ер юзюне ёллайсынъыз.
Мерамет ве садыкълыкъ падишаны къорчалай, акъикъатнен о, таджыны тута.
ишанчлыгъынъны – Якъупкъа, севгинъни – Ибраимге косьтереджексинъ, эвель-эзельден бабаларымызгъа берген сёзюнъни беджереджексинъ.
О, Якъупнынъ союна эбедиен Падиша оладжакъ, Онынъ падишалыгъынынъ сонъу олмайджакъ, – деди.
Адам къолунен япылгъан Азиз Ер акъикъий Азиз Ернинъ копиясы эди. Лякин Месих ердеки Азизликке кирмеди, О, коклерге кирди ве шимди бизлер ичюн Алланынъ огюне котерильди.