2 Акъылсыз озь юрегинде: «Алла ёкъ», – деди. Адамлар бозулды, игренч ишлер япып башлады. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ.
Сенинъ къудрет таягъынъны РАББИ Сиондан узатып йибереджек. Душманларынъ ортасында укюмдар ол!
Ер ве кокни яраткъан РАББИден манъа ярдым келир!
Алла къабул эткен къурбан – тынч юректир. Юваш ве пешман эткен юрекни Сен ред этмезсинъ, эй, Алла.
Ярамайлар догъулгъандан берли ёлдан урулдылар, анасынынъ къурсагъындан чыкъкъанынен, олар яланджыдыр, янълыш ёлнен кетелер.
Сенинъ севгенлеринъ къуртулсынлар! Сенинъ онъ къолунънен оларны къуртар! Джевап бер манъа!
Бошбогъазнынъ тили – къылыч киби кескиндир, икметли адамнынъ тили исе – дертке дерман.
Агъзындан чыкъкъан лафынен адам къурсагъыны тойдурыр, тилинен не къазанса, оны ашар.
Ойле несиль бар ки, тишлери – къылыч, ченгелери – пычакътыр, олар ер юзюндеки заваллы ве адамларнынъ фукъарелерини ютып ёкъ этерлер.
Олар исе: – Айдынъыз, Йирмеягъа къаршы келишейик, – дедилер. – Къанун руханийлернен къаладжакъ, насиат акъыллы адамлардан кетмейджек, пейгъамберлер хабер этип береджеклер. Келинъиз, оны лафнен урып йыкъайыкъ, айткъанларына къулакъ асмайыкъ.
Исагъа олюм джезасыны бермек ичюн, баш руханийлер ве бутюн Юксек Шура Онъа къаршы ялан шаатлыкъ къыдырсалар да,
Арадан беш кунь кечкен сонъ, баш руханий Анания ве базы акъсакъаллар, Тертулл адлы бир укъукъчынен Кайсарея шеэрине келип, Павелге къаршы къабаатлавларыны акимнинъ огюне къойдылар.
Биз бу адамны беля кетириджи деп саямыз. Мына о, назаретлилер фыркъасынынъ башлыкъларындан бири олып, дюньянынъ бутюн еудийлерини аякъкъа турсата.
Бойле адамлар – яланджы эльчилер, алдатыджы хызметчилер, озьлерине Месих эльчилери деп, яландан косьтерелер.
Амма адамларнынъ гизли ве айып ишлерини ред этип, шимди айнеджиликнен арекет этмеймиз, Алланынъ Сёзюни бозмаймыз. Биз акъикъатны ачыкъ-айдын этемиз ве Алланынъ огюнде эр бир адамнынъ виджданына бизге къыймет кесмеге ёл беремиз.
О вакъытта коктен кучьлю сеснен айтылгъан бу сёзлерни эшиттим: – Энди Алламызнынъ къуртарувы, къудрети ве падишалыгъы, эм де Онынъ Месихининъ акимиети кельди. Энди агъа-къардашларымызны къабаатлагъан, Алламызнынъ огюнде оларны гедже-куньдюз яманлагъан бири котерип атылды.
Шаулнынъ хызметчилеринен берабер отургъан эдомлы Доэг онъа: – Мен, Йишай огълу Нов шеэрине Ахитув огълу Ахимелекке кельгенини корьдим.