2 Сёзлеримни эшит, я РАББИ, тюшюнджелеримни анъла.
Лякин Сенинъ къулунънынъ дувасына ве ялварувларына дикъкъат эт, РАББИ-Таалям! Бугунь Сенинъ огюнъде ялваргъан къулунънынъ чагъырувыны ве дувасыны эшит!
Эльхамдюлилля! Эй, джаным, РАББИни макъта!
Амма Сен, я РАББИ, чевре-четимде къалкъансынъ, меним шуретимсинъ, башымны юкъарыгъа котерген – Сенсинъ.
Эй, батыр, шуретинъ ве дюльберлигинънен берабер, къылычынъны белинъе такъ.
Онынъ улу Адыны шуретлеп, тюркю йырланъыз, шан-шуретини юксельтинъиз, макътанъыз Оны!
халкъынънынъ къабаатыны багъышладынъ, бутюн гуналарыны ёкъ эттинъ! Сэла
РАББИ – бизим Суд Этиджимиз, РАББИ – Къанун Бериджимиз, РАББИ – бизим Падишамыз, О – бизим Къуртарыджымыз!
Сен сесимни эшиттинъ, «Къулагъынъны къапатма, къуртар, ярдым эт манъа», – дедим.