1 Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ханнехилот. Давутнынъ зебуры.
Баш чалгъыджы ичюн. РАББИнинъ къулу акъкъында. РАББИ Давутны эписи душманларындан ве Шаулнынъ къолундан къуртаргъан куню, Давут РАББИге бу йырны йырлады:
Эй, Алла, меним дувамны эшит, ялваргъанымдан юзь чевирме!
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры. Йыр.
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-хаггиттит. Асафнынъ зебуры.
Къорах огъулларынынъ зебуры. Йыр.
Биз кучьсюз олгъанымызда, бизге Рух ярдым эте. Биз насыл ве не акъкъында дува окъумакъ кереклигини бильмеймиз, амма Рухнынъ Озю инъильдеп, айтылмагъан сёзлернен биз ичюн Алланы чагъыра.
Чюнки Раббининъ козьлери инсафлыларны коре, Онынъ къулакълары оларнынъ дуваларыны эшите. Яманлыкъ япкъанларгъа исе Рабби къаршыдыр.
Ханна ичинден дува окъуй, дудакълары къыбырдай, сеси исе чыкъмай эди. Шунынъ ичюн Элий оны сархош белледи
Къулунъны ярамай къадын деп беллеме, чюнки мында озюмнинъ буюк къайгъым ве дердим акъкъында айтам, – деди.