11 «Сенинъ Алланъ къайда?» – деп, кунь бою душманларым сорай. Олар мени масхара эткенде, кемиклерим сынгъан киби ола.
Яманлыкъ япкъанларнынъ акъылы етмезми? Олар халкъымны, бир отьмек киби, ашайлар, РАББИни исе ич чагъырмайлар.
Я РАББИ, мени сынап бакъ, тюшюнджелеримни ве юрегимни сынавдан кечир!
«Мен санъа акъыл огретеджегим, юреджек ёлунъны косьтереджегим. Козюм сенинъ устюнъде олып, Мен санъа ёлбашчылыкъ япаджагъым», – дединъ.
РАББИге йырланъыз, РАББИни макътанъыз! О, фукъаренинъ джаныны яманларнынъ къолундан къуртарды!
О, башлыкъларны ве акимиетлерни къуветтен кестирди, ачыкъ-айдын масхара этти, оларны хач ярдымынен енъди.