10 Мен таянгъан Къаягъа, Аллагъа айтаджагъым: «Не ичюн Сен мени унуттынъ? Не ичюн мен душманларымнынъ зулумы астында гъам чекип юрем?»
Къурбан чалгъан вакъытта Авишалом Давутнынъ насиатчысы олгъан гилолы Ахитофелни Гило шеэринден чагъыртты. Олар буюк бир анълашма яптылар, ве халкъ Авишаломнынъ янына топлашып чокълашмагъа башлады.
Бутюн якъын достларым менден джиренди, севгенлерим менден юзь чевирди.
Чокълары меним джаныма: «Алла оны къуртармаз», – дейлер. Сэла
Эй, Алла, Санъа берген адакъларым бар; мен Санъа шукюрлер кетиреджегим.
Сен джанымны олюмден къуртардынъ, аякъларымны сюрюнмектен сакъладынъ. Мен энди омюр ярыгъында, Алланынъ козю огюнде юреджегим!
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Давутнынъ миктамы.
Этрафымда чокъ лафларны эшиттим, орталыкъны къоркъу къаплады. «Оны чакъынъыз! Эр кеске айтып берсинлер», – дейлер. Меннен муаббет яшагъанларнынъ эписи энди абынгъанымны беклеп отуралар; «Бельки, алданаджакъ да, сонъ оны енъип, джезалармыз», – дейлер.
Сеннен бирлик япкъанларнынъ эписи сени топрагъынъдан къуваджакълар. Сеннен дост олып яшагъанлар сени алдатаджакъ ве енъеджеклер. Сенинъ отьмегинъни ашагъанлар сени ураджакъ. Бунынъ не себептен олгъаныны бир кимсе анъламаз.
Энди меним падиша олгъанымны истемеген анавы душманларымны мында кетиринъиз де, козюм огюнде ольдюринъиз», – дей.