9 Аллам, мен Сенинъ ниетлеринъни беджермеге истейим; Сенинъ Къанунынъ меним юрегимде.
Падиша исе: – Церуя огъуллары, меним де, сизинъ де ишимиз олмасын. О сёгюне берсин. Онъа мени лянетлемеге РАББИ буюрды. Онъа: «Буны не ичюн япасынъ?» – демеге кимнинъ акъкъы бар? – деди.
ве бойле деди: – Бу дюньягъа чыплакъ кельдим, мындан чыплакъ да кетеджегим. РАББИ берди, РАББИ алды, РАББИнинъ Ады мубарек олсун!
Лякин о, апайына бойле джевап берди: – Къабакъбаш къадын дайын лаф этесинъ. Алладан яхшылыкъны къабул этип, аджеба яманлыкъны къабул этмейджекмизми? Башына тюшкенлерине бакъмадан, Эюп озь айткъанында гуна ишлемеди.
Дувамны эшит, я РАББИ, къулакъ ас фигъаныма! Козьяшларымны джевапсыз къалдырма! Сенинъ янынъда мен бир ёлджум, бутюн бабаларым киби, бир кельмешеким.
Муса Харунгъа бойле деди: – РАББИ: «Манъа якъынлашкъан адамларда азизлигимни косьтеририм, бутюн халкънынъ огюнде шуретли олурым», – дегенде, буны козьде тута эди. Харун индемеди.
Смаил онъа эр шейни айтып берди, ондан ич бир шейни гизлемеди. Сонъ Элий: – О – РАББИдир. Онынъ истегени насыл олса, шуны да япсын, – деди.