8 О вакъыт мен: «Мына, мен келем; бурулгъан кягъытта, китапта меним акъкъымда язылгъан», – дедим.
Тир къызы Санъа бахшыш кетиреджек; халкънынъ энъ зенгин сойлары Сенинъ разылыгъынъны къыдыраджакълар.
Эй, Алла, бизни Озюнъе къайтар, Сенинъ юзюнъ парылдасын, сонъ бизлер къуртулырмыз!
Бизни эр бир гунадан къуртармакъ, яхшы ишлерни гъайретнен япкъан темиз сайлангъан халкъны Озюне азырламакъ ичюн, О, Озюни бизим ичюн къурбан кетирди.
Мерьем огъул догъаджакъ, ве сен Онынъ Адыны Иса къояджакъсынъ. О, Озь халкъыны гуналарындан къуртараджакъ, – деди.
О, кене бизлерни аджыйджакъ ве къабаатларымызны багъышлайджакъ. Сен бутюн гуналарымызны терен денъизге батыраджакъсынъ,
Руханийлер, РАББИнинъ хызметчилери, Эйваннен къурбан ерининъ арасында агъласынлар ве бойле деп ялварсынлар: «Я РАББИ, халкъынъны аджы. Сенинъ мирасынъны масхара этмесинлер, халкълар оны мыскъылламасынлар. Миллетлер арасында: “Аллалары къайда?” – демесинлер».
Аллагъа айтынъыз: Сенинъ ишлеринъ не къадар къоркъунчлы! Буюк къудретинъ ичюн душманларынъ Санъа боюн эгеджек.
Аксине, юрегинъизде инсафсыз шейлерни тюшюнесинъиз, къолларынъызнен яманлыкъларны ольчеп, оларны ер юзюне ёллайсынъыз.
Мен исе къабаатсыз яшайым; къуртар мени ве мерамет эйле.
РАББИ халкъына джевап береджек: – Мына, Мен сизге ашлыкъ, янъы шарап, зейтюн ягъыны береджегим, ве сиз оларгъа тояджакъсынъыз. Бир даа сизни ашаламагъа халкъларгъа ёл бермейджегим.