4 О, агъзыма янъы йырны, Алламызгъа макътавларны къойды. Чокъ адамлар буны корип, къоркъаджакълар, РАББИге ишанаджакълар.
Ах, мени олюлер дюньясында гизлегейдинъ, гъазабынъ кечкендже, мени сакълагъайдынъ, белли вакъыттан сонъ исе мени акъылгъа кетиргейдинъ!
Сен айван ичюн от ве инсан ичюн ешиллик осьтюресинъ. Инсан ешиллик ишлете – топракъ аш бере.
Олар сени къолларында котерип кетерлер, аякъларынъ ташкъа сюрюнмез.