2 «Тилимнен гуна япмамакъ ичюн, мен юреджек ёлума бакъаджагъым; ярамай адам къаршымда тургъанда, агъзымны къапатып тутарым», – дедим.
Къудретли Алланынъ окълары манъа сапланды, рухум оларнынъ зеэрини иче, Алланынъ дешетлери манъа къаршы чыкътылар.
Энди менден узакълашма, чюнки беля якъынлашты, ярдым этеджеклер исе ёкъ.
РАББИнинъ сёзю догърудыр, Онынъ бутюн ишлери ишанчлыдыр!
Я РАББИ, ачувынъда тазирлеме мени, гъазабынъда мени джезалама!
Озь кучюнънен дагъларны къойгъансынъ, батырлыкъны белинъе саргъансынъ.
яйыны чекти, окълары ичюн мени нишан этип къойды.
Олар эписи гъайып олмагъандже, РАББИ оларнынъ ордусыны ёкъ этти.
олар буюгендже, сиз беклер эдинъизми ве акъайгъа чыкъмакътан вазгечер эдинъизми? Ёкъ, къызларым! РАББИнинъ къолу башыма беля тюшюрди, ве мен сизлерни пек къайгъырам.
Бутюн Фелестин башлыкъларыны чагъыртып топладылар ве: – Исраиль Алласынынъ Сандыгъыны къайтарып йиберинъиз. Алла бизни ве халкъымызны ольдюрмесин деп, Сандыкъ озь ерине къайтсын, – дедилер. Шеэрни олюм къоркъусы сарды. РАББИнинъ гъазабы пек къатты эди.
РАББИ ашдодлыларгъа пек гъазапланды. Ашдодда ве этрафларында яшагъанларны къырып, оларны азап кетирген шишиклернен джезалады.
Озюнъиз бакъып турунъыз. Эгер Сандыкъ озюнинъ сынъырларына, Бет-Шемешке кетсе, шу буюк беляны бизге РАББИ кетирди. Эгер ёкъ исе, бу Онынъ иши дегиль де, озюнден озю олгъаныны анълармыз, – дедилер.