1 Баш чалгъыджы ичюн. Едутун ичюн. Давутнынъ зебуры.
Баш чалгъыджы ичюн. Телли чалгъы алетлеринде. Аль-хашшеминит. Давутнынъ зебуры.
Я РАББИ, мен Санъа сыгъынам, эбедий масхара олмайым!
Коклерде РАББИге тенъ бармы? Алланынъ огъуллары арасында РАББИ киби сою бармы?
Исраильни ольчюнен джезалап, оларны сюргюн эттинъ. Куньдогъуш ели уфюргени киби, оны кучьлю нефесинънен котерип аттынъ.
Гъазабымнынъ къызгъын заманында бир аньге сенден юзюмни чевирдим, амма эбедий севгинен багъышлайджагъым, – дей сени къуртаргъан РАББИ.
Я РАББИ, мени ачувынъда дегиль де, адалетнен джезала, ёкъса мен бутюнлей гъайып оладжагъым.
Мен сеннен, сени къорчалайджагъым, – дей РАББИ. – Араларында сени дагъыткъан бутюн халкъларны ёкъ этеджегим, сени исе ёкъ этмейджегим. Сени адалетнен джезалайджагъым, джезасыз сени къалдырмайджагъым.
Я РАББИ! Сенинъ ишлеринъ акъкъында эшиттим ве къоркътым! Я РАББИ! Бизим куньлеримизде Сенинъ ишлеринъни яп, олар бизим куньлеримизде корюнсинлер! Амма гъазабынъда мераметни акъылда тут.
Мен РАББИнинъ ачувындан ве афакъанындан пек къоркътым, О, сизлерни ёкъ этеджек ола эди. Бу сефер де РАББИ мени динъледи.
