Зебур 27:7 - Мукъаддес Китап

⁷ РАББИ манъа къудрет бере ве мени къорчалай! Мен Онъа ишандым, ве О, манъа ярдым этти! Юрегим къуванчкъа толды, мен йыр йырлап, Онъа шукюр этерим!

Зебур 27:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Эюп акъкъында китап 10:2

Аллагъа: «Мени къабаатлама. Айт манъа, не ичюн меннен давалашасынъ?» – дейджегим.

Зебур 13:3

Амма эписи ёлдан урулып, бозулдылар, бири-бирине ошадылар. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ, бир адам биле ёкъ!

Зебур 30:11

Мына, аятым къасеветтен азды, омюр йылларым агълай-агълай кечип кетти. Гуналарымдан такъаттан кесильдим, кемиклерим де къуруды.

Зебур 31:10

Ярамай адамнынъ дертлери чокъ олур. РАББИге ишангъан адамны исе севги сарып ала.

Зебур 4:1

Баш чалгъыджы ичюн. Телли чалгъы алетлеринде. Давутнынъ зебуры.

Зебур 5:2

Сёзлеримни эшит, я РАББИ, тюшюнджелеримни анъла.