9 Сенинъ къолунъ бутюн душманларынъны тападжакъ, Сенинъ онъ къолунъ Сени кореджек козю олмагъанларны тападжакъ.
Джеэннем зынджыры мени багълады, олюм тузакълары мени якъалады.
Яшлыгъымда япкъан гуналарымны ве къанун бозгъанымны эсинъде тутма. Лякин Сенинъ буюк севгинъ ве Сенинъ эйилигинъ ичюн, мени эсинъе кетир, я РАББИ!
Эр тарафтан манъа къаршы чыкъкъан он бинълердже адамлар юрегиме къоркъу ич кирсетмез.
Эй, батыр, шуретинъ ве дюльберлигинънен берабер, къылычынъны белинъе такъ.
Сёзлеримни эшит, я РАББИ, тюшюнджелеримни анъла.
РАББИге ишангъанлар исе тазе кучь аладжакъ, къарталлар киби, къанатларыны котереджек, чапып, болдурмайджакъ, юрип, такъаттан кесильмейджеклер.
Лякин баш руханийлер ве Къанун оджалары Исанынъ япкъан аджайип ишлерини ве Сарайда: «Давут Огълуна шукюр олсун!» – деп къычыргъан балаларны корип, ачувландылар
Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.