8 РАББИнинъ Къануны мукеммельдир, о, джангъа кучь бере. РАББИнинъ шаатлыгъы догърудыр, о, саде адамгъа акъыл бере.
Содом ве Гоморагъа ве бутюн дживарларнынъ этрафларына бакъты. Ер юзюнден тютюн, собадан чыкъкъан дайын, котерильгенини корьди.
Демир онъа, тобан киби, олур, бакъыр – чюрюк одун кибидир.
Башларына ягъмур ерине бурчакъ ягъдырды, топракъларына куйдюрген атеш ёллады.
«Фукъарелер къыйналалар, ёкъсуллар агълайлар. Шунынъ ичюн шимди тураджагъым, – дей РАББИ. – Олар тузакъкъа тюшюреджек адамны хавфсыз ерде сакълайджагъым».
«О, РАББИге ишанды! РАББИ оны сакъласын! РАББИ ондан разы олса, оны къуртарсын!»
Эй, Алла, Сенинъ буюк севгинъ ичюн манъа мерамет эт! Сынъырсыз шефкъатынъ ичюн къанунсыз ишлеримни менден узакълаштыр!
Баш чалгъыджы ичюн. Аль-ташхет. Асафнынъ зебуры. Йыр.
О вакъыт кок къапулары ачыладжакъ; ер юзюнинъ темеллери сарсыладжакъ. Дешет къычырувындан къачкъанлар чукъургъа тюшеджек; чукъурдан чыкъкъанлар къапкъангъа тюшеджек.
Ондан атеш озени чыкъып акъа эди. Бинълердже бинълер Онъа хызмет эте эдилер. Он бинълердже он бинълер Онынъ огюнде тура эдилер. Къадылар отурды, ве бурулгъан кягъытлар ачылды.
Сонъ РАББИден атеш чыкъты ве оларны якъып ёкъ этти. Олар РАББИнинъ огюнде ольдилер.
– Содом ве Гомора шеэрлерини насыл йыкъкъаны киби, Мен, Алла, сизинъ шеэрлеринъизни де бойле йыкътым. Сагъ къалгъанларынъыз атештен чыкъарылгъан кусев киби олдынъыз, лякин сиз Манъа къайтмадынъыз, – дей РАББИ.
Сонъ халкъ Аллагъа къаршы сес котерип, шикяет эткен халкъкъа чевирильди. РАББИ буны эшиткенинен, пек ачувланды, ве оларда РАББИнинъ атеши туташып, ордунынъ кенарларыны якъып ёкъ этти.
О вакъыт РАББИден атеш чыкъты ве комюр табакъларыны кетирген 250 адамны якъып ёкъ этти.
РАББИ оны багъышламагъа истемез, онъа къаршы РАББИнинъ гъазабы ве куньджюлиги янаджакъ. Бу китапта язылгъан эписи къаргъышлар башына тюшип, РАББИ онынъ адыны ер юзюнден силип ташлар.
Эгер ким оларгъа яманлыкъ япмагъа истесе, агъызларындан атеш чыкъаджакъ ве душманларыны ашап ёкъ этеджек. Оларгъа яманлыкъ кетирмеге истеген ольдюрильмек керек.