6 Санъа ялварам мен, эй, Алла, Сен мени эшитеджексинъ. Къулагъынъны ас манъа, сёзюмни динъле!
Эй, джаным, ялынъыз Аллада раат ол, чюнки Ондадыр меним умютим.
– Мен Озюме айттым ки, сени Озь балам киби саяджагъым, санъа истеген топрагъынъны, чокъ халкъларнынъ энъ аджайип пайыны берип оладжагъым. Мен тюшюндим ки, Манъа «Баба» айтаджакъсынъ, Менден айырылмайджакъсынъ.
Шунынъ ичюн РАББИ бойле дей: – Апайынъ шеэрнинъ бир ороспусы оладжакъ, огъулларынънен къызларынъ къылычнен ольдюриледжек, сенинъ топрагъынъ ольчю йипинен пай этиледжек, сен исе арам ерде оледжексинъ. Исраиль исе мытлакъа озь мемлекетинден сюргюн этиледжек.
– Манъа тийме! – деди Иса Мерьемге. – Мен Бабамнынъ янына даа котерильмедим. Бар да, агъа-къардашларыма шойле айт: «Мен Озь Бабама ве сизинъ Бабанъызгъа, Меним Аллама ве сизинъ Алланъызгъа котерилем».
Эгер Алланынъ балалары олсакъ, мирасчылар да оламыз. Алланынъ берекетинден Месихнен берабер мирас аладжакъмыз. Эгер биз Месихнинъ азапларына къошулсакъ, Онынъ шуретине де къошуладжакъмыз.
юрегинъизнинъ козьлерини айдынлатсын. Сонъ сиз, О сизлерни къайсы бир умютке чагъыргъаныны, азизлернинъ арасында Онынъ шуретли мирасы насыл гузель олгъаныны,
Эгер сабыр этсек, Онен берабер падишалыкъ япаджакъмыз. Эгер Оны инкяр этсек, О да бизни инкяр этеджек.
Буны япкъанда, иман башлыгъына, иманымызны къусурсыз япкъан Исагъа козь тикейик. О, къуванчкъа ляйыкъ олса да, масхаралыкътан къачмайып, хач устюндеки олюмге кетти ве Алла тахтынынъ онъ тарафында ерлешти.
Енъеджек адамгъа Меннен берабер тахтымда отурмагъа ер берерим. Чюнки Мен де енъип, Бабамнен берабер Онынъ тахтында отурдым.