3 Сен юрегимни сынадынъ, гедже манъа кельдинъ. Сен мени сынадынъ ве ич бир яманлыкъ тапмадынъ. Дудакъларым гуна япмайджакъ, къарарына кельдим.
Шимди исе, РАББИ-Тааля, Сен де, Сенинъ къудрет Сандыгъынъ да Сенинъ раатлыкъ еринъе киринъиз. Сенинъ руханийлеринъ исе, РАББИ-Тааля, къуртарув корьсюнлер! Сенинъ азизлеринъ яхшылыкъкъа къувансынлар!
Аджыныкълы инъильдегенимден, терим кемигиме япышып къалды.
Меним къаям ве сакълангъан ерим – Сенсинъ; Озь Адынъ ичюн мени етеклеп, манъа ёл косьтер!
Инсафлы адам башкъасына ёл косьтере, яманларнынъ туткъан ёлу исе оларны адаштыра.
Икметли адамларнен акъыл танышкъан адам икметли олур, акъылсызларнен иш туткъан адам исе белягъа огърар.
Онынъ дюньясы ичюн севинип, адамларнынъ огъуллары ичюн къуванчлы эдим.
Дудакъларынъ – энъ яхшы шарап кибидир. – Шарап севгилиме догъру акъсын, юкълагъанларнынъ агъзына зевкъ берсин.
Эндиден сонъ санъа «къувулгъан» демейджеклер, топрагъынъа «харап этильген» айтмайджакълар, бунынъ ерине санъа «севимли», топрагъынъа «эвли» дениледжек. Сеннен РАББИнинъ разылыгъы оладжакъ, топрагъынъ акъайсыз олмайджакъ.
– Олар Менимки оладжакълар, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – О куню Мен оларны Озюмнинъки, Меним барлыгъым деп япаджагъым. Баба озюне хызмет эткен огълуны насыл аджыса, Мен де оларны ойле аджыйджагъым.
Анания джевап берип: – Рабби, чокъ адамлардан эшиттим ки, бу адам Ерусалимде Сенинъ азизлеринъе не къадар яманлыкъ япкъан.
Шунынъ ичюн, даа вакътымыз олгъанда, эписине ве эр шейден эвель озюмизнинъ иман аркъадашларымызгъа яхшылыкъ япайыкъ.
Павел, Алланынъ истегенинен Иса Месихнинъ эльчиси, – Эфес шеэриндеки азизлерге ве Иса Месихке инангъанларгъа:
Бу сёзлер догърудыр. Сен буны эр вакъыт эминликнен айткъанынъны истейим. О вакъыт Аллагъа инангъанлар хайырлы ишлерни гъайретнен япаджакълар. Адамларгъа бу, яхшы ве файдалыдыр.
Алла адалетсиз дегиль. О, сизинъ ишинъизни, Онынъ Адына косьтерген севгинъизни унутмаз, азизлерге насыл хызмет эткенинъизни ве шимди де япкъанынъызны акълында тутар.