5 Олар РАББИнинъ Адыны макътасынлар. О, эмир этти, ве олар яратылды.
Сонъ Алла: – Сувларнынъ арасында къуббе олсун, ве о, сувларны сувлардан айырсын, – деди.
Орталыкъкъа къаранлыкъ тюшюресинъ, гедже ола, ормандаки айванлар авгъа чыкъа.
Халкъларнынъ бутюн аллалары – бош путлардыр, РАББИ исе коклерни яратты!
Рабби Озь эвини коклерде ерлештирген, къуббесини ернинъ устюнде къургъан. О, денъизнинъ сувларыны чагъыра ве оларны ер юзюне тёкип ёллай. Онынъ Ады – РАББИ!
– Я Рабби, бизим Алламыз! Сен шан-шурет ве шерефни, эм де кучь-къудретни алмагъа ляйыкъсынъ! Сен бутюн барлыкъны яраттынъ; эр шей Сенинъ истегинънен яратылды ве тири олды.