1 Эльхамдюлилля! Коктен РАББИни макътанъыз, тёпелерде Оны макътанъыз!
Кунеш чыкъкъанда, олар топланалар, юваларына къайтып, яталар.
Эльхамдюлилля! Не де гузель макътавлар йырламакъ Алламызгъа! Шырын макътавлар Онъа яраша!
Мына, Сенинъ козюнъ огюнде бинъ йыл кечип кеткен тюневин киби, бир гедже парчасы киби.
Эй, коклер, къуванынъыз, ер юзю, шенълен, дагълар, къуванчнен къычырынъыз! РАББИ Озь халкъынынъ юрегини алды, Озь азап чеккенлерини аджыды.
Онынъ огюнде ве артында юргенлер: – Давут Огълуна шукюр! Раббининъ Ады иле Келеяткъанны шуретленъиз! Коклерде Аллагъа бинъ шукюрлер! – деп къычыра эдилер.