5 Раббимиз улу ве пек кучьлюдир, Онынъ акъылы ольчюсиз.
Эписининъ козьлери Санъа беклеп бакъа, озь вакътында оларнынъ ашыны Сен бересинъ.
Падиша РАББИге ишана; Юдже Алланынъ севгисинде олып, о, сарсылмаз.
Эй, огъулларым, келинъиз, мени динъленъиз! РАББИден къоркъмакъны сизге огретейим.
Къурбан ве бахшышларны Сен истемединъ. Сен меним къулакъларымны ачтынъ. Гуна ичюн къурбан ве бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны да Сен истемединъ.
Макътав йырларыны айтынъыз Аллагъа, макътав йырланъыз! Макътав йырларыны айтынъыз Падишамызгъа, макътав йырланъыз!
Алла – бутюн ер юзюнинъ Падишасыдыр; усталыкънен Онъа макътав йырларыны айтынъыз!
Кунеш ве ай олгъан вакъытта, бутюн несиллер Сенден къоркъаджакъ.
Акъикъат ерден чыкъар, догърулыкъ коктен бакъар,
Я РАББИ, бизге севгинъни косьтер, къуртарувынъны бизге багъышла!
– О даа деди ки: – Мен бабанънынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы олам. Муса, Аллагъа бакъмагъа къоркъкъаны ичюн, бетини къапатты.
Ишини акъыл-ферасетнен тюшюнген адам яхшылыкъ корер, РАББИге ишангъан бахтлы олур.
Исраиль, сен не де бахтлысынъ! Санъа ошагъан ким бар? РАББИ къуртаргъан халкъсынъ! О – сени къорчалагъан къалкъанынъдыр ве шуретинънинъ къылычыдыр. Огюнъде душманларынъ ялтакъланалар, сен исе оларнынъ ибадет тёпелерини аякъларынънен басасынъ.
Сизлер Онен Аллагъа инандынъыз. Алла Месихни олюлерден тирильтти ве Онъа шурет берди, шунынъ ичюн сиз Аллагъа инандынъыз ве Онъа умют багъладынъыз.