3 Ишанманъыз мырзаларгъа, къуртарып оламайджакъ адамларгъа!
Акъикъатен РАББИ улудыр! О, чокъ макътавларгъа ляйыкъ! Бутюн аллалардан зияде Ондан къоркъмакъ керек!
Будыр япкъанларынынъ кучюк парчалары. Онынъ акъкъында тек азчыкъ эшиттик, амма къудретининъ гудюрдисини ким анълап олур?
Мына, Алла буюк, ве биз Оны бутюнлей анълап оламаймыз, йырларынынъ сайысы эсапланмаз.
Къудретли Алланы акъылымыз анъламаз. Онынъ кучю – буюк, суду – адалетли, догърулыгъы – сонъсуздыр. Ич бир адамны О, хорламаз.
О, акъылымыз етмеген буюк ишлерни япа, аджайип шейлер япкъанларыны саймагъа чаре ёкъ.
О, буюк ишлер ярата, оларнынъ фаркъына бармакъ чареси ёкъ, аджайип шейлерни косьтере, оларнынъ ады-эсабы олмаз.
Къопайлар мен ичюн тузакъ ве аркъанлар гизледилер, бараджакъ ёлумнынъ четине авларны къойдылар, мен ичюн къапкъан къурдылар. Сэла
О, юнь киби къар ягъдыра, куль киби къырав сача.
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ зебуры.
Онынъ яшынлары дюньяны ярыкълата, ер юзю буны корип титрей.
Бильмейсинъми, аджеба? Эшитмединъми, аджеба? Дюньянынъ четлерини яраткъан РАББИ, Эбедий Алла такъаттан тюшмей ве ёрулмай. Оны анъламагъа мумкюн дегиль.
Алланынъ зенгинлиги, Онынъ икмети ве бильгиси не къадар сынъырсыз! Онынъ къарарларына ич кимсенинъ акъылы етмез! Онынъ ёлларыны ич кимсе анъламаз!
Олар Алланынъ къулу Мусанынъ йырыны ве Къозунынъ йырыны айтып, бойле дей эдилер: – Рабби-Тааля, Къудретли Алла! Сенинъ ишлеринъ буюк ве аджайиптир. Халкъларнынъ Падишасы! Сенинъ япкъанларынъ догъру ве акътыр.