8 Оларнынъ агъзындан бош лафлар таша, онъ къоллары ялангъа ынтылалар.
Сен падишаларгъа къуртулыш бересинъ, къулунъ Давутны олюм къылычындан къуртарасынъ.
Мен ичюн япылгъан гизли тузакътан чыкъар мени, чюнки сакълангъан ерим – Сенсинъ.
Бутюн ер юзю РАББИден къоркъсун, дюньяда яшагъанларнынъ эписи Онынъ огюнде къалтырасын!
О, бизге гузель топракъны сайлады, севген къулу Якъупнынъ гузеллигини бизге берди. Сэла
Мен исе, Сенинъ буюк севгинъ ичюн, Сенинъ Эвинъе киреджегим, Сенден къоркъып, Мукъаддес Сарайынъа тараф бель букеджегим.
«Мени таныгъанларгъа Рахав ве Вавилонны анъарым; мына, Фелестин, Тир, Хуш акъкъында: “О, шу ерде догъгъан”, – дерлер.
«Мени севгени ичюн, оны къуртараджагъым; Адымны бильгени ичюн, оны къорчалайджагъым.
О заман сизлер онъгъа я да солгъа урулгъанынъызда, артынъыздан, къулакъларынъызгъа: «Мына ёлдыр, бу ёлдан кетинъиз», – дегенлерини эшитеджексинъиз.
Сени сатын алгъан РАББИ, Исраильнинъ Азизи бойле дей: – Мен – РАББИ, сенинъ Алланъ. Сени файдалы шейлерге огретем, санъа кетмеге керек олгъан ёлдан юрсетем.
коклердеки Аллагъа юреклеримизни чевирейик, Онъа къолларымызны котерейик;
Айдынъыз, РАББИни таныйыкъ, Оны бильмеге тырышайыкъ. Ярыкъ танъда пейда олгъаны киби, О да пейда оладжакъ. Ягъмур кельгени киби, О бизге келир. Баарьнинъ сонъунда ягъмур киби, О, топракъны суварыр».
Маноах: – Сенинъ сёзлеринъ ерине кельген сонъ, бу бала насыл яшамакъ керек? О не япмакъ керек? – деп сорады.
Давут: – Кеила сакинлери мени ве адамларымны Шаулнынъ къолуна теслим этеджеклерми? – деп сорады. – Этеджеклер, – деди РАББИ.