5 Я РАББИ, коклерни ярып, ашагъы тюш, дагъларгъа тийип, олардан тютюн чыкъар!
Акъшам устю, Исхакъ тюшюнджелерини ерли-ерине кетирмек ичюн, тарлагъа чыкъты. Козьлерини котерип бакъса – иште, девелер келелер.
Догъруларгъа къаранлыкъта да нур сачылыр, мераметли, шефкъатлы ве адалетли о.
Эй, халкъым! Акълынъа кетир: Моав падишасы Балакъ сизге къаршы нелер тюшюнди? Беорнынъ огълу Белам онъа насыл джевап берди? Шиттимден Гилгалгъа къадар не олды? Мен, РАББИ, сизге ишанчлыгъымны косьтердим.